The Dead Daisies – 013 (Tilburg) 16/04/2018

Een avondje met The Dead Daisies is altijd iets om naar uit te kijken. In het hardrock wereldje zijn er momenteel maar weinig bands die zoveel plezier en gedrevenheid uitstralen als dit sympathieke sterrenensemble. De kleine zaal van de Tilburgse poptempel is deze avond dan ook lekker vol en klaar voor een leuk feestje.
Alvorens dat losbarst is het de beurt aan The New Roses om het publiek op te warmen. En dat gaat de Duitse groep bijzonder goed af. Onder aanvoering van zanger/gitarist Timmy Rough zetten de heren een energieke show neer en worden er overduidelijk de nodige zieltjes gewonnen. Zo ook die van ondergetekende. Het enthousiasme van Rough werkt namelijk aanstekelijk en zijn rauwe strot in combinatie met zijn prettige en oprechte persoonlijkheid doen de rest. Muzikaal haalt de groep de inspiratie uit de jaren 70, 80 en 90. Retro rock waarbij vooral de catchy refreinen een heerlijke jaren 80 feel hebben in songs als Forever never comes en Dancin’ on a razor blade van het vorig jaar verschenen album One more for the road. Een uitstekend begin van de avond dus.
Aan The Dead Daisies de taak om het een passend vervolg te geven. En dat kun je wel overlaten aan deze veteranen. De groep heeft net een uiterst succesvolle tour door het Verenigd Koninkrijk achter de rug waar de zalen steeds groter worden en alle concerten uitverkocht waren. Het lijkt er deze avond dan ook af en toe op dat de heren weer even moeten wennen aan iets minder bewegingsruimte op een kleiner podium. Bovendien kampt gitarist Doug Aldrich het gehele optreden met de nodige technische problemen. In de zaal is daar overigens amper iets van de merken en heeft dan ook geen enkele invloed op de sfeer op- en voor het podium.
Wat je ook van The Dead Daisies mag vinden, er zijn maar weinig bands waarbij de interactie met het publiek zo’n belangrijke rol speelt. De recht-toe-recht-aan hardrock die de groep speelt is namelijk niet eens zo heel bijzonder maar wel uitermate geschikt voor een prima feestje. En dat weten de heren zelf maar al te goed. De songs worden met zoveel passie en inzet gespeeld dat je er automatisch door gegrepen wordt. Het is gewoon een hard werkende groep die hun fans iedere avond het beste wil voorschotelen en op die manier probeert een steeds groter publiek te bereiken.
De setlist staat zoals gebruikelijk in het teken van een nieuw album. In dit geval is dat Burn it down dat eerder deze maand is verschenen. Van die plaat komen o.a. Resurrected, What goes around en Judgement day aan bod. Opvallend is dat veel van die nieuwe songs nu al massaal meegezongen worden en daardoor beter tot hun recht komen dan op het album. Dat komt overigens ook door het knetterharde maar kraakheldere geluid. Zanger John Corabi staat als frontman en vooral als zanger zijn mannetje tussen al dat geweld om hem heen. Wat een geweldige stem heeft die man nog altijd. Aldrich, bassist Marco Mendoza en gitarist David Lowy kunnen echter ook als frontmannen bestempelt worden aangezien ze vrijwel continu vooraan het podium te vinden zijn om maar zoveel mogelijk contact met het publiek te hebben.
De plectrums vliegen door de zaal en het is haast onmogelijk om er na afloop niet minstens één of twee in je bezit te hebben. Het publiek smult ervan. En dan hebben we de nieuwste “Daisy” nog niet genoemd. Drummer Deen Castronovo heeft de plek overgenomen van Brian Tichy. Als je dacht dat Tichy een hardhitter was dan doet Castronovo er nog een schepje bovenop. De voormalige drummer van o.a. Journey, Ozzy Osbourne en Bad English is nog altijd een brok energie waar de speelvreugde vanaf spat. Na een turbulente tijd in zijn persoonlijke leven die hem zijn plek in Journey kostte, is hij nu volledig op zijn plaats bij The Dead Daisies. En hij geniet er met volle teugen van. Hij is echter ook een begenadigd zanger maar moet zich tot nu toe beperken tot achtergrondzang. Wellicht krijgt hij in de toekomst de kans om af en toe eens een nummertje te zingen. Het zou een show van The Dead Daisies een extra dimensie geven. Er blijft altijd wat te wensen over zullen we maar zeggen. In ieder geval was dit weer een top avond.