The Dead Daisies – Burn It Down

De ingestorte verkoop van muziekdragers heeft het leven van beroepsmuzikanten flink veranderd: ze moeten hun geld met optreden verdienen en albums zijn vooral een promotiemiddel. Het heeft ook geleid tot min of meer permanente rockshows als Trans-Siberian Orchestra en Raiding The Rock Vault. Op iets kleinere schaal zijn er bands als Kings Of Chaos en in zekere zin ook The Dead Daisies.
Het enige oerlid is David Lowy en de lijst (oud-)bandleden is een soort who’s who van de hired guns in de rockwereld, muzikanten die doorgaans in dienst van anderen spelen. Stiekem hebben bands als Whitesnake en Black Sabbath inmiddels belachelijk veel bandleden gehad, maar Lowy heeft in slechts vijf jaar ook al heel wat versleten. Met het verschil dat de bandleden bij The Dead Daisies doorgaans zelf besluiten om weg te gaan omdat ze weer iets anders willen starten in plaats van dat ze ontslagen worden. In de tussentijd wéét iedereen dat het tijdelijk is, maar levert dat wel een inkomen op. Het resultaat is een groep muzikanten op die zich onbekommerd op het maken van muziek stort zonder ergens jaren aan vast te zitten.
De formule werkt, want de afgelopen jaren heeft The Dead Daisies prima gescoord. Met name Make Some Noise, het eerste album met gitarist Doug Aldrich (ex-Whitesnake), zorgde voor een stevige boost. Fijne rechttoe-rechtaan classic-rocktracks, met een paar slimme covers om ook live voor herkenning te zorgen.
Album nummer vier heet Burn It Down en wederom is er een nieuwe bezetting. Op slechts één plek deze keer, dat wel. Drummer Brian Tichy ging weer zijns weegs en Deen Castronovo (in Revolution Saints al bandmaatje van Aldrich) nam zijn plek in.
Met zijn allen hebben The Dead Daisies een bak songwriterscapaciteiten in huis waar elke band mee uit de voeten zou kunnen. Het wordt niet te moeilijk gemaakt, maar het rockt als een tierelier. Heavy, bluesgeörienteerde hardrock in catchy nummers met meebrulbare refreinen. John Corabi heeft de perfecte stem voor dit materiaal en Aldrich staat garant voor smakelijke riffs en gierende solo’s. Een enkele keer wordt er gas teruggenomen, maar vooral niet te veel, zoals op het titelnummer. Ook op Burn It Down is een cover te vinden, “Bitch” van de Rolling Stones. Zo heavy hebben de Stones het nooit gtespeeld…
Opmerkelijk is nog het begin van de powerballad Set Me Free. Zou het opzettelijk een Prince-referentie zijn? Ondanks de andere tekst lijkt “It’s too late to same I’m sorry/ I didn’t mean to make you cry” sprekend op “I never meant to cause you any sorrow/I never meant to cause you any pain” uit Purple Rain.
Het maakt de lol er niet minder om. The Dead Daisies zorgen op Burn It Down weer voor rockpret van de van-dik-hout-zaagt-men-planken-variant. Daar is niks mee, zeker niet als het van deze kwaliteit is. Die is namelijk hoger dan bij menige rockact met 30+ jaren achter de rug.
Maandag is deze rockpret live te bewonderen in Tilburg, dinsdag in Vosselaar.
The Dead Daisies – Burn It Down

The Dead Daisies website