Met het nieuwe album verlegt de band haar grenzen richting poprock. Lekker in het gehoor liggende melodielijnen, catchy refreintjes. Het album is een frisse, vrolijke verzameling van nummers geworden. De band is opgericht in 1999 door zanger/gitarist Arthur Enders, bassist Sergio Anello, drummer Jeff Kummer en gitarist Jim Sacco en is afkomstig uit Hammonton in New Jersey. De band begint met demo’s opnemen en brengt op dat moment rock nummers. Na diverse personele wisselingen bestaat de band anno 2019 naast Enders, Anello en Kummer uit gitarist Joe Marro.
In 2003 komt het eerste volwaardige album The Room’s Too Cold uit.
Lilac is zoals gezegd een album waarbij de band richting pop koerst. In iets minder dan drie kwartier tijd komen twaalf nummers voorbij. Perfect Sphere (Bubble) opent het album, en het is een wat zweverig nummer, zoals de titel al doet vermoeden. Het nummer ligt direct lekker in het gehoor, er zit een goed en dansbaar ritme in. Nummers als Ave Maria en My Weakness zijn van hetzelfde kaliber, lekkere uptempo dansnummers met een catchy melodie.
Hit By A Car (In Euphoria) begint rustig maar ontpopt zich al snel tot een nummer waarbij je niet stil kunt blijven zitten. I Dissolve en Make My Bed gaan meer richting popballads. Twaalf nummers lang weet de band te overtuigen. De nieuw ingeslagen richting is een goede keuze, er staan geen mindere nummers op het album. Het heeft vier jaar geduurd voordat het nieuwe album er was, het vorige album kwam uit 2015, maar het was het wachten waard. En wat belangrijk is, de band weet te verrassen door iets nieuws te brengen, afwijkend van voorgaande albums.