The Gaslight Anthem – The B-sides

De rockers van the Gaslight Anthem uit New Jersey zijn de afgelopen jaren duidelijk vermoeid geraakt. Met vier sterke platen en dus genoeg materiaal op zak is de band van Brian Fallon inmiddels niet onbekend op vele mainstages. De overkill aan optredens resulteerde in zwakkere optredens, doordat de motivatie waarmee de band ooit speelde leek te zijn verdwenen. De passie en het plezier om te spelen verdween. Toch moeten de fans worden gerustgesteld en dat wordt begin 2014 geprobeerd met een verzameling aan b-kantjes. The B-sides.
The Gaslight Anthem heeft door de jaren heen verschillende singletjes uitgebracht, waardoor er gekozen kon worden uit een groot aanbod aan materiaal. Voor the B-sides heeft Fallon 11 songs uitgekozen die op verschillende plekken zijn opgenomen en zowel akoestisch als elektrisch zijn ingespeeld. Live-materiaal, studiomateriaal en ook opnames in het huis van de zanger en gitarist van de band: ze zijn allemaal gebundeld op deze schijf. ‘She Loves You’ begint dit overzichtje van werk dat de Gaslight Anthem tussen 2008 en 2011 uitbracht. En nee, dat is geen cover van the Beatles.
Het nummer is gelijk één van de weinige echt enerverende momentjes die dit album te bieden heeft. Een akoestische versie van hitsingle ‘The 59′ Sound’ volgt, maar levert gelijk in aan kracht en passie. Deze elementen keren wel terug in het derde nummer: een cover van Pearl Jam’s ‘A State Of Love And Trust.’ Dit is een live-opname uit de gouden jaren van de ‘wannabe Bruce Springsteen-band.’ Fallon is hier nog goed bij stem en overstijgt, met alle respect, Eddie Vedder hier op sommige momentjes. Nostalgie ontbreekt allesbehalve. Van Pearl Jam springen we over naar the Rolling Stones, waarvan ‘Tumbling Dice’ is gecoverd in de studio. Leuk, een typisch zeventje. Maar helaas nog niet meer dan dat.
Is het dan de  kale versie van ‘Queen of Lower Chelsea’ die echt gas geeft? Het antwoord is nee, op het einde na. Daar is weer zo’n moment te vinden waarop Fallon zijn wenkbrauwen in een dakje vormt. Dat komt recht uit het hart en dat voel je gelijk. Van hartstocht gaan we over in vriendjespolitiek. ‘Songs for Teenagers’, volgt is nummer zes is. Het is een cover, dat keihard in het teken staat van drugs, is gecomponeerd door de bevriende band Fake Problems.  We zijn op de helft en weer is de akoestische gitaar het wondermiddel. Is het dan meer een album met het karakter van een typische singer/songwriter? Nee, naast intimiteiten wordt er nog volop gebruld  en gezongen met de rauwe randjes die je van Brian Fallon bent gewend. ‘American Slang’ is daar het perfecte voorbeeld van. De akoestische versie van dit nummer wordt gezongen alsof Fallon kampt met een bepaalde pijn. Pijn die alleen kan verdwijnen als dit nummer aan zijn einde komt. Om het luchtig te houden naderen we het einde met een akoestische reggaeversie van ‘Boxer.’ The B-sides wordt afgesloten met een brave studioversie van ‘Once Upon A Time’ (Robert Bradley’s Blackwater Surprise).
Daarna is het klaar. Het zeventje is nog steeds een zeventje. Nieuwe tekenen van leven zijn opgedoken en een nieuwe ronde betekent nieuwe kansen. Voor de fans is deze plaat natuurlijk verplichte kost, maar dan alsnog heb je te maken met een zoethoudertje. Een typisch lekkermakertje voor wat er komen gaat in de loop van dit jaar van een band die alles op alles moet zetten om zijn hoogtijdagen in ieder geval te kunnen evenaren en zichzelf weer op de kaart te zetten. Bring it on.