De opvolger van het in 2015 uitgebrachte album He Dreams Of Lions is alweer het vierde album van deze band. De vier bandleden zijn zanger/gitarist Tripp Shumake, gitarist Matthew Qualls, bassist Wally Anderson en drummer Eric Garcia. Qualls was al enige tijd recording engineer van de band, maar is nu toegevoegd als tweede gitarist zodat er meer muzikale lagen gelegd kunnen worden.
Anabasis is het openingsnummer, gevolgd door Made For The Age. Lekker ruig gitaarwerk, stevige riffs en goede duidelijke vocalen. De gitaarpartijen zijn ritmisch, behoorlijk uptempo en houden zelfs de zang enigszins op de achtergrond.
God Damn Wolf Man begint wat aarzelend met stagnerend drumwerk, er komt langzaam een gitaarpartij bij en zodra de vocalen toegevoegd zijn is de aanloop gereed. Ook hier voeren de gitaarpartijen weer de overhand, lekker voor de fan. De solo in het nummer is afkomstig van gastgitarist Justin Toland, die een wat donkerder geluid uit zijn gitaar weet te halen.
The Profession begint met ritmisch drumwerk waar een stevig vervormde gitaarpartij aan wordt toegevoegd. De solo in dit nummer is afkomstig van Justin Tracy. Het is een lekker aanstekelijk nummer geworden. Hierna volgt Vera Cruz dat wat melodieuzer van opzet is. De piano partij wordt gespeeld door gast Carmen Fowlkes.
Ondertussen is de band druk bezig om een toer in Europa van de grond te krijgen, deze zal in oktober 2020 moeten starten. Afgaande op dit album is een live optreden zeker een aanrader. De band weet aanstekelijke nummers op een strakke manier te presenteren. Blues rock zoals je die graag wilt horen.