The Hellfreaks – een interview over Boedapest, katten en atleten

The Hellfreaks is een hardwerkende band uit Boedapest. Onlangs tekenden ze een contract bij het bekende Napalm Records label. Een goede reden om eens te praten met de vocaliste, Shakey Sue.
De geschiedenis van de band is een lange historie van langzame groei. Kun je daar wat over vertellen?
Eigenlijk begon de band in 2009 meer als hobby. We waren toen nog een echte psychobilly band, we kwamen uit die scene . In die tijd was Myspace nog een ding en ik schreef buitenlandse clubs aan. We scoorden zo ons eerste optreden in Wenen. We namen twee psychobilly albums op en deden heel wat shows. In 2014 werden de zaken wat gecompliceerd en viel de band uit elkaar,ik dacht dat het doek voor mijn muzikale carrière voorgoed gevallen was. Toen kreeg ik een mail van een festival in Californië die ons wilden boeken. Ik nam contact op met onze drummer, die nog steeds een goede vriend van me was. Hij was van mening dat we die kans niet mochten laten schieten. We wisten een nieuwe band samen te stellen en besloten ons qua muziek niet meer vast te pinnen aan een bepaald genre en lieten de double bass weg. We namen ons derde album, Astoria, op. Dat werd een album met meer punk en metal invloeden. We waren erg trots op het resultaat. 
Toen de lockdown kwam hadden we veel tijd om nieuwe video’s te maken, veel interviews te doen en we kregen ook een nieuwe manager, nadat ik eerst al het management deed. Hij stelde voor dat we een nieuw nummer op gingen nemen, dat werd All Tomorrows. We lieten het horen aan Napalm Records, die op basis daarvan ons tekenden.
Ik heb gelezen dat je een moderne heks bent en een echt kattenvrouwtje. Klopt dat?
Ik weet niet precies hoe het verhaal in de wereld is gekomen dat ik een moderne heks ben, dat is niet helemaal waar. Ik ben wel fan van fantasy boeken en vind heksen wel interessant. Ze zijn een mooie mix van fantasie en historische werkelijkheid. Ik ben gefascineerd door hoe men in het verleden zo bang was van sterke vrouwen, dat men hen heksen noemde en tot de brandstapel veroordeelde.
Dat kattenvrouwtje klopt wel. Het is me een beetje overkomen. Ik had een kat toen ik verhuisde naar Berlijn. Mijn ouders wilden toen wel voor mijn kat zorgen. Berlijn beviel me ontzettend en ik dacht dat ik daar zou blijven wonen. Ik woonde daar samen met mijn toenmalige vriend. We besloten twee katten te nemen om te voorkomen dat ze alleen zouden zijn. Toen ik terug verhuisde naar Boedapest kwam mijn originele kat weer bij me terug. Vervolgens wilde mijn huidige echtgenoot ook een ‘’eigen’’ kat. En zo heb ik er nu dus vier. 
Je hebt ook een leven gehad als professioneel turnster tot je een ongeluk kreeg waardoor je moest stoppen. Hoe is het nu met je gezondheid en denk je dat de benodigde instelling om een professioneel atleet te kunnen zijn, je carrière in de muziek heeft beïnvloed?
Ja, na een val op mijn rug moest ik stoppen met turnen. Na de operatie aan mijn rug moet ik minstens drie keer per week blijven trainen, anders geeft mijn rug problemen. Soms ben ik gedwongen een paar dagen of zelfs weken in bed te blijven. Maar doorgaans, als ik geen gekke dingen doe, gaat het best goed.
Ik denk wel dat mijn leven als topsporter me ook qua muzikale carrière heeft beïnvloed. Als professioneel turnster moet je beginnen op je derde of vierde jaar en zes keer per week trainen. Dus ik ging naar school, daarna trainen en laat in de avond aan het huiswerk. Sommige mensen denken dat een dergelijk leven tragisch is, maar ik had een geweldige jeugd omdat ik iets deed waar ik goed in was. Ik leerde ergens voor te werken op een jonge leeftijd en trainde zo mijn geest en wilskracht. Die wilskracht helpt me om dingen te bereiken in de muziek.
Hoe is de scene in Hongarije?
Hongarije is niet erg groot. Mijn woonplaats Boedapest is een erg grote plaats gezien de grootte van het land. We hebben hier, in tegenstelling tot bijvoorbeeld in Duitsland, geen gespecialiseerde clubs voor metal of punk. Als gevolg dat je bij shows een heel gemixt publiek zit van allerlei alternatieve scenes.
Melodische hardcore band Ignite had een zanger met Hongaarse roots, Zoli Teglas. Hij zong diverse nummers in het Hongaars. Is dat iets wat we ook van The Hellfreaks kunnen verwachten?
Iedereen kent Ignite, hun voormalige zanger is erg beroemd in de Hongaarse rock scene. Ze brachten nummers uit waarbij ze hun liefde voor Hongarije uitten. Ik denk niet dat dat past bij onze band.  Het is daarnaast heel moeilijk een goed klinkende Hongaarse tekst te maken, we hebben zoveel woorden om iets uit te drukken… Dus nee, ik denk niet dat we dat ooit zullen doen, maar je weet het nooit natuurlijk.
Wat kunnen we in de nabije toekomst verwachten van de band?
We brengen binnenkort de eerste single van het nieuwe album uit. Ik kan helaas de titel of release datum van het album nog niet delen, maar we zijn er druk mee bezig. We kunnen niet wachten het aan de wereld te laten horen. Daarnaast kunnen jullie binnenkort onze eerste cover verwachten. Het is een interessante keuze geworden!

Related posts

Forlorn: Midsommar Metal!

Will Putney (Fit For An Autopsy): We zijn gewoon een agressieve metal band

Harry Oelers (Axxis) – Ik zal vooral genieten van mijn pensioen