Voor me ligt het nieuwe ‘album’ van The Hu. The Hu wist enige jaren geleden de aandacht op zich te vestigen door de traditionele muziek (inclusief keelzang) te combineren met rock- en metalelementen. Heb bleek te werken en The Hu werd een sensatie op zich. Langzamerhand lijkt de carrière er één uit de reclame van Fuze-tea. Want gaandeweg werden meer westerse invloeden gecombineerd met de traditionele muziek die ze voorstaan. Ook op de deluxe edition van Rumble Of Thunder is dat duidelijk merkbaar.
Neem bijvoorbeeld This Is Mongol met William DuVall van Alice In Chains. Een goede rockstamper met alle elementen van een compositie die aanspreekt. Gitaartechnisch klinkt het als een klok en doet het wat denken aan The Cult die eveneens cultuurelementen in de rockmuziek wisten te verwerken in goede aantrekkelijke composities. In de akoestische versie die eveneens op het album te vinden is, komt de kracht van The Hu meer tot zijn recht, naar mijn mening. Neemt niet weg dat beide composities erg tot de verbeelding spreken.. Black Thunder kent ook twee versies op het album. De eerste is de versie met Serj Tankian en DL (Bad Wolves). Dit zou in Amerika zomaar wel eens een hele grote hit kunnen zijn. De nadruk ligt grotendeels op het stemgeluid van DL waardoor het geheel een beetje Five Finger Death Punch of Nickelback voelt. Het tempo is slepend, maar heeft een hele goede duidelijke beat. Ook hier ligt de akoestische versie dicht bij de traditionele muziek vanuit Mongolië. Alle partijen winnen zo bij dit album. De meer westers georiënteerde rockliefhebber alsmede de liefhebber van het meer traditionele karakter waarmee The Hu bij de start wist te overtuigen.
Tekstueel en muzikaal zet The Hu een statement neer in Mother Nature. Hierin komt de relatie tussen mens en aarde mooi naar voren, maar nog meer de (spirituele) rol met de moeder in het gezin. We komen allemaal voort uit een moeder en volgens de cultuur in Mongolië is de moederrol zeer gerespecteerd en geloven ze zelfs dat na het overlijden de geest van de moeder altijd over een kind zal waken. Mother Nature is indrukwekkend neergezet en het stemgeluid van LP (Laura Pergolizzi) past mooi in het ietwat donkere muziekdecor van de compositie. Daarnaast maakt The Hu een mooie zet omdat LP (met 4,6 miljoen volgers op YouTube) door haar bijdragen aan muziek van Rihanna, Cher en Christian Aguilera een breed publiek aan zal spreken. Op het album is ook een akoestische versie te vinden van Bii Biyelgee en is de akoestische versie van Black Thunder te vinden naast een extended versie.
Black Thunder heeft alles in zich. Het staat bol van de tribal-elementen, maar wordt sterk ondersteund door het instrumentarsenaal waarmee The Hu zich bedient. Het is zwaar, innemend en doet je in een gestaag tempo de voeten doen stampen als ware je een inheemse avatar van jezelf.
Rumble Of Thunder mixt verschillende (muzikale) werelden en The Hu doet dat met goed gevoel voor ritme en karakter. De samenwerking met bekende (Westerse) artiesten doet het goed. Maar het is allemaal neergezet vanuit de traditionele muziekelementen waarmee The Hu de wereld vanuit Mongolië aan het veroveren is.