The Hypothesis – Origin

Het was ijzig koud in de winter van 2009. En zeker in Kouvola in Finland. Blijkbaar een goede voedingsbodem om dicht bij elkaar (in een repetitieruimte) een band te formeren. Na een opstartperiode besloot de band in een ondertussen vernieuwde line-up te werken aan het debuutalbum. Ergens in het midden van een donker bos bij Viitasaari in de herst van 2012 werd er gestart. Waarom het dan meer dan drie jaar heeft moeten duren voordat Origins klaar was, is mij een raadsel, maar ik moet zeggen dat de muziek gerijpt is in kwaliteit.
Origin begint met Shades To Escape heel bijzonder met techno-invloeden in het intro die met een retestrakke riff eronder genoeg perspectief beidt voor de rest van het album. Het is duidelijk dat The Hypothesis moderne melodische metal speelt met een knipoog naar de technokant. Dat krijgt voornamelijk vorm door het keyboardgeluid dat bijvoorbeeld in Exit doet denken aan het karakteristieke geluid van Children Of Bodom maar ook ook in Scarface op de achtergrond en in het intro een subtiele laag aan het nummer toevoegt. Daarbij weet drummer Waltteri Väyrynen het nodige buskruit te ontsteken. Het ritme evolueert al gauw in een melodisch geluid waarin zanger Antti Seppälä  zijn ding mag doen; zwaar en donker. Dat drumwerk staat centraal in Leak dat met een stevig portie slagwerk met starten daarbij ondersteund door wederom strakke riffs van Juuso Turkki en Asko Sartanen. Het vormt de basis voor de compositie die evenals de andere nummers op het album gekenmerkt worden door een sterke melodie. The Hypothesis weet bijna frivole elementen te combineren met zware aan thrashmetalgelinkte riffs. Een kenmerkend geluid dat duidelijk herkenbaar aanwezig is.
In Atonement wordt er gespeeld met wat minder zware zang, maar bovenal wordt er met succes gespeeld met melodie- en tempowisselingen die aan elkaar geplakt worden door trefzekere gitaarsolo’s. Gitaartechnisch zit het dan ook wel snor bij The Hypthesis. In End Of Your Days is het ook lekker genieten. Het is niet zozeer ingewikkeld, maar uiterst pakkend en effectief wat de heren laten horen. Het stemgeluid van Antti ligt in dit nummer dicht in de buurt van Lamb Of God, iets dat we zeker ook tegenkomen in Weak Story. Een nummer dat daarnaast ook doorspekt wordt door clean vocals. Iets dat op het album niet vanzelfsprekend is. In Weak Story gebruiken ze het niettemin toch. Het nummer wijkt qua tempo en melodie wat af van de andere composities, maar laat wederom wel een herkenbaar en krachtig geluid horen. In de afsluiter (Second Chance) van Origin ligt het karakter tussen atmosferisch en zwaar en nog eenmaal krijgt het keyboardgeluid alle ruimte om een sfeerbeeld neer te zetten.
Voor de single Eye For An Eye heeft de band een videoclip opgenomen. Een nummer dat fraai weergeeft wat voor band The Hypothesis is.
The Hypothesis heeft de tijd genomen voor dit album, maar komen misschien daardoor met een album waarop een duidelijk herkenbaar geluid in alle composities is verwerkt. Dat geeft de band een muzikaal smoelwerk dat uiterst positief is. De band heeft ondertussen al op de planken gestaan met Swallow The Sun en Scar Symmetry en het lijkt me sterk dat het weer vier jaar duurt, nu de trein is gaan rollen.