Ter gelegenheid van het 40-jarige bestaan van de debuutalbums van de Belgische punkband The Kids worden die eerste twee albums, The Kids en Naughty Kids, beide uit 1978, heruitgebracht op één CD.
Je zou van Starman Records, dat veel vinyl (her)uitbrengt, verwachten dat ze ook een vinylversie van deze heruitgave hebben, maar dat is voorlopig niet aan de orde. Niet dat het authentieke Kids-vinyl niet geliefd is bij verzamelaars, zeker wel, maar misschien biedt vinyl als muziekdrager niet zozeer een toegevoegde waarde bij deze oldschool punk dan bij andere genres.
Deze verzamelaar is een ideaal vertrekpunt voor we deze band nog maar pas leert kennen en anders een alternatief voor wie de The Kids Anthology, in 2007 uitgebracht door Universal Music Belgium, gemist heeft. Dat was, zoals de naam reeds laat vermoeden, een CD-box met het hele oeuvre van The Kids, met een live-dvd en een interessant boekje met tal van foto’s. Het was voor Felix van Starman Records niet makkelijk om dat te evenaren, maar hij heeft alles uit de kast gehaald.
Dat doet hij in de eerste plaats door twee onuitgegeven nummers toe te voegen, altijd een goede zet. Aan het eerste album wordt No Work toegevoegd. Die is interessant voor wie echt alles van The Kids gehoord wil hebben en voor het schetsen van de tijdgeest (massale werkloosheid was toen een big issue), maar we kunnen ook begrijpen waarom No Work indertijd het album niet gehaald heeft. Aan het tweede album wordt The City Is Dead toegevoegd en die komt van een EP die tussen het eerste en het tweede album uitgebracht werd, met daarop nog Rock Over Belgium en No Monarchy, die ook op Naughty Kids staan. Van die EP was The City Is Dead het enige dat nog nooit eerder op CD verscheen. Deze track is alvast muzikaal een stuk interessanter dan No Work, omdat hij al een tipje van de sluier oplicht van de richting die The Kids na hun eerste twee albums zouden inslaan, die van de potige rock ipv punk, met meer melodie dan slogans.
Heeft deze verzamelaar wel zin? Toch wel. The Kids bestaan nog steeds als band en spelen zelfs vaker in het buitenland dan ooit te voren, binnenkort zelfs in Spanje en Turkije. Daarbij brengen ze bij voorkeur nummers uit deze albums. Deze albums bevatten dan ook alle klassiekers als Do You Love The Nazis, Bloody Belgium, Fascist Cops, Money Is All I Need, Radio Radio, Razorblades For Sale en Rock Over Belgium. Alles op deze albums is authentiek oldschoolpunk: kort, krachtig, weinig akkoorden, meezingbare refreinen, agressief, uit de onderbuik, overlopend van maatschappijkritiek, … Vandaag durven, zowel in België als in Nederland, nog maar weinig bands zo hard tegen de schenen schoppen van de politiek, het koningshuis, de politie, … The Kids doen dat nog steeds. This Is Rock ’n Roll werd ooit gecovered door Metallica, wat wil je nog meer.
Natuurlijk mis je nog wel een paar relevante Kids-nummers. Hun doorbraakhit There Will Be No Next Time staat hier niet op. Hun versie van If The Kids Are United van Sham 69 en misschien Do You Wanna Know wil je ook nog wel eens terughoren. Maar dat kan nog op een volgende heruitgave.
Het praatje van filmmaker Marc Didden in het CD-boekje voegt weinig toe. De foto’s uit het archief van frontman Ludo Mariman doen dat wel. Bijzonder leuk is de foto van het schriftje waarin Mariman een lijstje bijhoudt van de gespeelde optredens in 1977 en 1978. Daaruit leren we dat The Kids het voorprogramma speelden van Iggy Pop in Antwerpen en van The Runaways in Brussel. En dat ze toen reeds in Nederland speelden: in Heesch (ergens tussen ’s-Hertogenbosch en Nijmegen). Dat moeten ze beslist nog eens overdoen.
The Kids – The Kids/Naughty Kids
1,K
vorig bericht