Billy Livesay kwam daar nog het dichtst bij in de buurt met zijn zang en gitaarwerk in Temple Of Soul, de hobbyband van de in 2011 overleden saxofonist uit Bruce Springsteen’s E Street Band, Clarence Clemons. Drummer Eddy Zyne toerde ooit met Hall & Oates. Livesay en Zyne waren het die The Livesays in 1996 oprichtten, later aangevuld met bassist Jorge Laplume en toetsenist Cuqui Berrios. In 2011 kwam hun eerste album uit, en Hold On…Life is Calling is alweer album nummer drie.
Het is typisch Amerikaanse niets-aan-de-hand-rock. Niet te hard, niet te soft, een beetje rock, een beetje pop, een beetje soul. Billy Livesay heeft een stem die erg lijkt op die van John Mellencamp, luister maar eens naar “Call On Me”. Redelijk onderscheidend, maar ook weer voor vele oren geschikt.
Hij is ook de voornaamste songwriter en ja, hij kan songs met een kop en een staart schrijven. Lekkere achtergrondzang in de refreinen, een goede hook, op zijn tijd een gitaarsolo, een redelijk prominent orgeltje. Aan “Angels Of The Millennium” hoor je bijvoorbeeld dat het gewoon een prima band is. Met dertien van die songs van allemaal zo’n vier tot vijf minuten in een vakkundige productie levert dat een aangename cd op. Niks mis mee.
Wat mij vooral verbaast is dat dit album blijkbaar hier wordt uitgebracht. Zouden The Livesays uit pakweg Leusden komen, dan zouden ze een van die bands zijn die je steeds tegenkomt in het zomerfestivalcircuit. Geen headliner, want daarvoor is het net wat te generiek, maar wel eentje net daaronder, die altijd weer een degelijke show neerzet. Liefst met veel covers, omdat iedereen die herkent. De Livesays YouTubepagina bevestigt dat: ze hebben inmiddels drie albums uit, maar bijna alle video’s zijn van covers.
The Livesays komen echter niet uit Leusden, maar uit Florida. Al hun optredens zijn ook in die regio en de kans dat deze band in het voorprogramma van een grotere artiest naar Europa komt lijkt me nul. Voeg daarbij dat ze typisch Amerikaanse college-radiorock maken en het raadsel is compleet. Nogmaals, Hold On… Life Is Calling is op zich prima. Maar als John Mellencamp hier in dertig jaar tijd niet eens voet aan de grond krijgt, zie ik het voor The Livesays somber in.
O, en degene die die hoes getekend heeft moet iets anders gaan doen. Zelden zo’n knullige hoes gezien.
The Livesays website