The Mighty Ya-Ya – Magnum Sonus

In 2012 was een van de opvallendste nieuwe namen aan het vaderlandse bluesfirmament die van The Mighty Ya-Ya. “Little Louis” van Empel (zang, gitaar), Aart van der Wulp (mondharmonica), Harmen de Bresser (bas) en Gabriël Peeters (drums) sloegen met The Mighty Ya-Ya de rauwe, fuzzy kant van de blues in en leverden meteen een kneiter van een plaat af.
Ik huppelde van blijdschap een rondje door de kamer toen ik hoorde dat er een opvolger kwam. Magnum Sonus heet ‘ie, en in het instrumentale intro “Prosodick” en de opener “Something Real” is meteen duidelijk dat er bepaald geen gas teruggenomen is. Het is juist allemaal nog wat heavier aangezet, zonder dat er veel aan de basis van de sound is geknoeid. Die basis is weer die van stevig aangezette goede hooks. Soms komt de hook van gitaar en mondharmonica (“Tell It Like It Is”), op andere momenten juist van de drums en de knorrende bas van Harmen de Bresser (“Razzmatazz”) en in “Matter Of Love” zijn het de koortjes die flink bijdragen. Hoe de hook ook is vormgegeven, hij klopt iedere keer als een bus. Een van de opvallendste tracks vind ik “Give It To Me”. Hij wordt gedragen door simpele, maar donderende drums van drummer en producer Gabriël Peeters.
Ook als het niet erg ingewikkeld wordt, zit het zo goed in elkaar dat je daar eigenlijk weinig van merkt. Opvallend is verder bij The Mighty Ya-Ya dat er geen sprake is van een hiërarchie. Alle instrumenten dragen evenveel bij aan de sound. Dat wil niet zeggen dat er geen gierende gitaarsolo of mondharmonicasolo voorbij kan komen, die zijn er genoeg. Maar drums en bas doen veel en veel meer dan begeleiden. Van Empel neemt naast het heerlijke gitaarwerk de zang voor zijn rekening, met een prima bluesstem zonder dat die meteen heel herkenbaar is. Hij lijkt hier wel dan ooit op zijn gemak als zanger en dat is goed om te horen.
Indachtig de naam Magnum Sonus (“Groot geluid”) is het heavy en zwaar, met vaak een garagerockachtige rauwheid. Toch voert toch de bluesy basis de boventoon. Alsof iemand met een bokshandschoen een bloem aangeeft, zeg maar. Ze slagen er zo in een heavy sound verrassend licht verteerbaar te houden.
Het komt uit Eindhoven en het ronkt, het dondert en het groovet. En da’s geen grap.
[youtube id=”G52VZA8kMXY”]
 
The Mighty Ya-Ya website