Het Nederlandse garagepunkduo The Mono Kids hebben we hier eerder al vergeleken met de Pixies. Op hun nieuwe EP Drei Wunderschöne Melodien horen we nog steeds wat van de geniale gekte van Black Francis, maar er ligt nu een laagje over met fuzzy noise van Sonic Youth en met de catchyness van the Ramones, ten tijde van End Of The Century dan. Een paar kleine experimentjes in de productie, maar nog steeds volbloed garagepunk. En een archielijke hoes, dat blijkt inmiddels ook een vaste waarde in het oeuvre van The Mono Kids.
Aan het concept hebben ze bij The Mono Kids niets veranderd: playing short songs fast. In minder dan 7 minuten ramt het duo op deze EP drie tracks door je oren. The Sun = # 1 (the sun is number one) is de eerste en die heeft een heel aanstekelijk meebrul-refrein, hoewel het in de lyrics behoorlijk abstract en absurd is. Het is lang geleden dat fuzzpunk nog zo catchy klonk.
Ook Rock It is een heel degelijke en ietwat vrolijke, noisy proto-punkrocker. Fugazi meets The Mummies, zoiets. Deze EP wordt afgesloten met de rammelende rechtdoor-nonsense van PS/P-love (we gokken op ‘perfect stranger, paradise love’, en dat is meteen bijna de hele tekst).
Drei Wunderschöne Melodien is een leuke, maar alweer veel te korte EP van deze helden van het Nederlandse DIY-circuit. Ze spelen de komende maanden vast wel ergens in een kroeg in je buurt. Go show them some love.
https://themonokids.bandcamp.com/album/drei-wundersch-ne-melodien-ep