The Motions is de band die de eer heeft om als eerste Nederpop band een plekje te bemachtigen in de hitparade. De band heeft op 8 augustus 1964 opgetreden als voorprogramma van The Rolling Stones bij het beruchte Kurhaus optreden, en in december komt het door Robbie van Leeuwen (Shocking Blue) geschreven It’s Gone uit op single. Zonder dat de verkoopcijfers daar aanleiding voor geven, zorgt Willem van Kooten voor een notering in de hitparade, en zie daar de geboorte van de Nederpop. Nog voor The Golden Ear-rings met Please Go (september 1965) weten The Motions de hitlijsten te bereiken.
Van Leeuwen verlaat The Motions in 1967 om verder te gaan met zijn nieuwe band Shocking Blue. Maar niet voordat er nog een viertal nummers opgenomen worden in de befaamde GTB Studios in Den Haag. In 2008 vind Van Leeuwen de opnames terug. Op aanraden van toetsenist PP Everts besluit zanger Rudy Bennett iets met deze opnames te gaan doen. De twee gaan samen met gitarist Alan McLachlan aan de slag en maken nieuwe arrangementen waarna de nummers opnieuw worden ingespeeld met de huidige bezetting van de band.
Op het album zijn zowel de vier authentieke opnames als de vier opnieuw opgenomen nummers te horen. De jaren zestig opnames laten duidelijk het primitieve studiogebruik horen, schellere klanken, minder sporen en een ‘mager’ geluid. De vier nieuwe opnames zijn vergelijkbaar met het origineel maar klinken gewoon lekker hedendaags. Het zijn dus eigenlijk vier tijdloze nummers geworden. Allereerst staan de vier nieuwe opnames op het album, daarna volgen de originele opnames.
Het album begint met A Little Bit Of Heaven is een lekker uptempo beatnummer dat beheerst wordt door het nadrukkelijk aanwezige pianospel. Warm Me Baby is een rustige ballad, 20 Miles From Home gaat wat meer richting de blues. Het vierde en laatste nummer is I Am Wondering, het langzaamste nummer van de vier. Het verschil met de originele opnames is geweldig om te horen en voor de echte Nederpopfan is dit een absolute must.