Het vorige studioalbum van The Pineapple Thief dateert alweer uit 2020. Met het livealbum Nothing But The Truth overbrugde de band de pandemie en kon de liefhebber toch getuige zijn van de live-vertolkingen in een mooi geregistreerde show.
Het duo Gavin Harrison en Bruce Soord bleven actief. Zo kon je getuige zijn van een spetterend optreden van Porcupine Tree met Gavin Harrison op drums en bracht Bruce Soord nog geen half jaar geleden het prachtige derde solo-album Luninescence uit. Tegelijkertijd schreef hij ook de muziek voor het nieuwe album It Leads To This voor The Pineapple Thief. Een album dat een mooie plaats inneemt tussen hetgeen Porcupine Tree en Bruce solo uit heeft gebracht.
De muziek op It Leads To This is lichter van karakter dan de muziek van Porcupine Tree, maar heeft net dat beetje meer ‘bite’ dan het solowerk van Bruce Soord. The Pineapple Thief beweegt zich meer in het ruime midden, en lichtere, spectrum van de progressieve rock. En met succes want de acht nieuwe composities spreken zeer tot de verbeelding. Bruce heeft zich daarbij laten inspireren door de wereld om hem heen maar ook door schilderijen, literatuur en medecomponisten. Enerzijds zorgt dit voor een gevoel van enige wanhoop, anderzijds met een fikse dosis hope voor de toekomst. Reflecterend en invloed hebbend op je eigen toekomst. Dat is een fikse portie luistervoer dat zijn weerslag krijgt op de muziek van The Pineapple Thief.
Dat is goed hoorbaar in onder meer Rubicon. Startend in een fijn tegendraads ritme bouwt The Pineapple Thief de compositie op waarin het stemgeluid van Bruce voor de gevoelige noot zorgt, maar waar richting het refrein op zoek gegaan wordt naar een meer krachtige benadering. Halverwege krijgt de luisteraar een fijn stuk repeterende progrock voor zijn kiezen, maar de band keert steeds terug naar de goede en standvastige melodieuze basis. Dat toegankelijke karakter lijkt kenmerkend voor The Pineapple Thief wanneer je Put It Right beluistert. In een nogal lazysetting mag je getuige zijn de observatie van Bruce is zijn ongerepte achtertuin met de veiligheid van puurheid om zich heen. De puurheid spat af van het melancholische stuk muziek terwijl het karakter van alt-rock er doorheen sijpelt. Die schoonheid komt terug in All That’s Left en Now It’s Yours, met dien verstande dat de progressieve elementen hier meer naar voren zijn gezet. Het is een sinusoïde van gevoel, ritme en kracht dat je laat drijven op de golven ervan.
Het is waarschijnlijk de wisselwerking van een meer chaotische Bruce Soord en een meer logisch denkende Gavin Harrison dat de muziek van The Pineapple Thief zo interessant maakt voor henzelf en voor de luisteraar. Het maakt dat titelnummer It Leads To This en single The Frost zo immens innemend zijn. Innemend, gevarieerd in een niet zo complexe setting. Het is de chemie tussen de vier heren die ervoor zorgt dat The Pineapple Thief zich verder heeft ontwikkeld.
Afsluiter To Forget waarin Bruce zijn gedachten laat afdwalen naar families waarvan leden verdwenen zijn onder dictators in bijvoobeeld Argentinië en Chili. In een aantrekkelijke muzikale setting weet hij precies de vinger op de zere plek te leggen en het gevoel naar boven te brengen.
It Leads To This is een heerlijk album geworden waarin gevoel en progressieve kracht hand in hand gaan. The Pineapple Thief is een band die dat voor elkaar krijgt.