It Leads To This is nog niet eens helemaal afgekoeld na de release in februari van dit jaar of The Pineapple Thief komt met nieuw werk. Geen compleet album, maar een schijfje met daarop vijf nieuwe composities.
Deze nieuwe muziek dateert wel uit eenzelfde schrijfperiode van Bruce Soord. Het zijn de composities die het album niet hebben gehaald, maar in de loop van de tijd zijn gegroeid. Op een dusdanige manier dat het zonde zou zijn om deze op de plank te laten liggen.
Het past mooi in het vertrouwde geluid van The Pineapple Thief. Een geluid dat een tikkie scherper en steviger klinkt dan het solowerk van Bruce en waarin altijd een balans te vinden is tussen sterke progressieve rock en emotievolle tussenstukken. Het is het stemgeluid van Bruce dat de sfeer netjes weet neer te zetten, maar tegelijkertijd is de invloed van Gavin Harrison hoorbaar in alle composities. In All Because Of Me ligt de puurheid verscholen in het couplet en bloeien de progressieve elementen op in het refrein. Altijd tot de verbeelding sprekend en gegoten in een nieuwe aantrekkelijke jas.
In titelnummer Last To Run wordt het spel tussen kracht en passie verder uitgediept. Een fantastische compositie die met bijna zeven minuten niet te lang is en live goed uitgebouwd zou kunnen worden. Bruce weet met zijn stemgeluid de sfeer heel goed neer te zetten daarbij soms alleen ondersteund door subtiel drumwerk van Gavin. Het is een muzikale gevoelsrit in een progressieve achtbaan waarin er continu een onderhuidse emotionele lading aanwezig is. Ogen dicht en keihard afspelen zou ik adviseren.
Met de verkiezingen in de Verenigde Staten nog in het geheugen is Election Day een bijzondere compositie. Het heeft een meeslepend karakter waarin het gevoel zich opbouwt om uiteindelijk in het refrein naar een climax te bewegen. Verder kent de compositie weinig verrassingen, wat op zich helemaal niet storend is. Met The World To Me is het niet heel anders. Wat krachtiger van aard is The World To Me ook fijne luistermuziek binnen het progressieve genre. Wat opvalt is het keyboardgeluid dat sterk refereert aan de elektronische muziek uit de jaren tachtig.
Met No Friend Of Mine sluit The Pineapple Thief de EP af. Naar mijn idee had juist deze tekstuele inzet ook bij Election Day kunnen passen. Het wordt gekenmerkt door een leuk prominent en ietwat dwars ritme. Sfeer en ritme hebben een wat dwars karakter en dat raakt me wel. De gitaarriff en het drumwerk lopen geregeld synchroon waarbij gezegd mag worden dat voor het drumwerk wel in enige mate de hoofdrol is weggelegd. De gitaarsolo na twee minuten is kort maar uitermate effectief. Een fraaie, ietwat uptempo, afsluiter van een fijne EP.
De vijf composities zijn zeker geen opvullertjes of plankliggers van het album It Leads To This. Dit zijn gewoon vijf mooie liedjes die de tijd nodig hadden om even te rijpen en nu vol van smaak voor je worden geserveerd met een schijfje ananas.