Rock’n’roll is een religie. Het is een toewijding aan een ideaal, een geloof. De daarbij behorende levensstijl lijkt glamoureus en romantisch, maar het is geen gemakkelijk pad om te volgen. Het vereist uithoudingsvermogen en een enorme hoeveelheid vertrouwen. Aldus The Pretty Reckless., en zij kunnen het weten, zij zijn een echte rock and roll band.
Het titelnummer is een ode aan de onlangs overleden producer Kato Khandwala die de eerste drie albums van de band onder zijn hoede nam. Hij werkt onder andere met Blondie, My Chemical Romance en We Aar Harlot. Het nummer is geschreven door zangeres Taylor Momsen en gitarist Ben Philips. De band wordt gecompleteerd door drummer Jamie Perkins en bassist Mark Damon. De band bestaat al sinds 2008 en bracht in 2010 het debuut album Light Me Up uit.Met de opvolger Going To Hell in 2014 breekt de band een record uit 1984 dat door The Pretenders was gevestigd. Het album denderde de top vijf vna de Billboard Top 200 binnen en zorgde voor drie nummer één hits op rij; het met platina bekroonde Heaven Knows, dat ook verkozen werd tot beste rocksong uit 2014, Fucked Up World en Follow Me Down. Het was de eerste keer sinds 1984 dat een female fronted band dit succes behaalde.
Als de band in 2017 op tournee gaat met Soundgarden beneemt Chris Cornell zichzelf van het leven na een meeslepende show in Detroit. De band is heftig geraakt en het voorval laat een flink litteken achter bij The Pretty Reckless. Ze doen een stapje terug en de nog komende shows worden geannuleerd. De band verdwijnt even van de radar. De gifbeker is dan nog niet leeg, elf maanden later komt hun muze, vriend en producer Kato om bij een motorogeluk. Het lijkt alsof de band in een neerwaartse spiraal is beland.
Momsen en Philips beginnen hun emoties van zich af te schrijven en aan het eind van 2018 gaat de band voor het eerst weer de studio in. De sessies nemen meer dan een jaar in beslag. Titelsong Death By Rock And Roll opent met de voetstappen van Kato die de inleiding vormen voor een stevig bluesrock nummer. Momsen heeft een geweldige stem en ze weet moeiteloos haar weg te vinden tussen de ronkende gitaar en de beukende drum. On my tombstone when I go, just put, Death By Rock And Roll. Het nummer schiet omhoog naar de eerste plek in de rocklijsten, de vijfde nummer één hit van de band, een nieuw record.
Op het album wordt de band bijgestaand door Matt Cameron en Kim Thayil van Soundgarden, samen maken ze Only Love Can Save Me Now. Gitarist Tom Morello (Rage Against The Machine, Audioslave) laat zijn gitaarwerk horen op And So It Went. Het nummer 25 is een wat donkerder nummer, het is een begrafenis mars en Momsen zingt dat op je 25e alle hoop verloren gegaan is en dat alle goed voornemens verloren gegaan zijn. My Bones is een stevig rocknummer dat gevolgd wordt door het sferische Got So High.
Twaalf nummers lang laat de band horen weer helemaal terug te zijn. Vijftig minuten lang komt het ene geweldige nummer na het andere uit de speakers. En zo is maar weer eens bewezen dat nare, vervelende en traumatische ervaringen vaak tot prachtige nummers leiden. En Death By Rock And Roll is hier geen uitzondering op.
The Pretty Reckless – Death By Rock And Roll
343