The RG's – The Cricket Sound

The RG’s is een Belgische band die stevige rock brengt op het kruispunt van stoner, grunge, noise en postpunk, afgekruid met een zuinige snuif psych en prog. Vorige zomer brachten ze The Cricket Sound uit, de opvolger van hun titelloze debuutalbum (2015). Het nieuwe album werd opgenomen met producer Brent Vanneste van sludgemetalband Steak Nr 8 (nu Stake). Reinhard Vanbergen (Das Pop, Jasper Steverlinck, High Hi, …) deed de mix. Het album is harder en melodieuzer dan zijn voorganger en heeft prominentere invloeden van noise en (geven ze toch zelf aan) sleazerock.
 
Noise en pyschedelica liggen nog relatief dicht bij de (desert) stoner die de hoofdbrok van dit album vormt. Queens Of The Stone Age, Foo Fighters en Them Crooked Vultures duiken vaak op als referentie en zijn ook voor mij een rake verwijzing. De op het eerste gehoor minder evidente uitstapjes naar postpunk (op My Friend Ed en Smack Your Neighbour) vallen mij evenwel het meest op. Hoewel deze tracks met exact dezelfde ingrediënten zijn samengesteld als de rest, duwen kleine nuanceverschillen in vooral zang en gitaarpartijen ze naar de postpunk. De andere tracks staan met twee macho-voeten in het woeste, opwaaiende woestijnzand, maar My Friend Ed en Smack Your Neighbour hebben een zekere kwetsbaarheid en de vocalen roepen eerder melancholie en een onbeantwoord verlangen op. Zelf duiden ze dat aan als postgrunge, maar daarvoor vind ik net niet genoeg grunge in deze tracks. Toch is het super dat een band niet alleen muzikaal maar ook in het brengen van emoties breed durft gaan. Andere tracks hebben soms ook nog postpunk-elementen, maar daar zijn ze net iets minder prominent.
 
Inzake de lyrics worden de verwachtingen niet helemaal ingelost. Bored Ass Tony, Smack Your Neighbour, Dirty Allan en vooral Stevie, The Guy That Didn’t Pay Us zouden de aankondiging kunnen zijn van inhoudelijk sterke en in zwarte humor gedrenkte verhalen, zoals pakweg Morrissey dat doet. Maar zonder tekstvel is het toch allemaal wat moeilijk om volgen, al krijg je wel een goed idee. Opvallend is voorts dat de in de tracks aangehaalde vriendenkring uitsluitend uit mannen bestaat. Niet dat wij elk album op een gender equality-weegschaal aftoetsen, maar als het volgende album uitsluitend over vrouwen gaat, wordt het misschien interessant om de stoner/postgrunge van The RG’s te pimpen met catchy en meezingbare refreinen. Dan zouden ze helemaal in het straatje van Soundgarden en Blind Melon zitten, mocht dat al de ambitie zijn van deze RG’s.
 
The Cricket Sound is een sterk album. De tandem Vanneste-Vanbergen heeft samen met het trio zijn stinkende best gedaan en vooral muzikaal staat dit als een huis. Er zijn nog wel een paar werkpuntjes, maar daarvoor hebben we toch al het vergrootglas moeten bovenhalen.