The Rides – Pierced Arrow

Gitarist Stephen Stills (Crosby, Stills, Nash & Young) en toetsenist Barry Goldberg werkten ooit samen met gitarist Mike Bloomfield (Electric Flag) en multi-instrumentalist Al Kooper (Bob Dylan) op het album Super Session. The Rides zou daarop gemodelleerd zijn. Dat doet wat merkwaardig aan, want op Super Session – destijds geinitieerd door Al Kooper – speelden Stills en Bloomfield nooit samen. Bij The Rides zijn beide gitaristen, Stephen Stills en bluesheld Kenny Wayne Shepherd, gelukkig wel samen actief.
De publiciteit heeft het vooral over Stills, Goldberg en Shepherd, maar de ritmesectie mag er ook zijn. Bassist Kevin McCormick verdiende zijn sporen bij onder andere John Mayall terwijl Chris Layton de helft was van Stevie Ray Vaughan’s Double Trouble en nu in de Kenny Wayne Shepherd Band speelt. De meeste songs op Pierced Arrow zijn geschreven door de eerste vier, in wisselende bezettingen. Zij deden trouwens ook gezamenlijk de productie. Afsluiter “My Babe”, van Willie Dixon, is de enige cover Op Pierced Arrow.
Na het debuut Can’t Get Enough uit 2013 gingen de heren samen op toernee en dat beviel zo goed dat er een vervolg uitrolde. En het is waar, ze hebben er hoorbaar lol in. Het begint lekker Stonesy, met “Sick Of It” en het up-tempo “Riva Diva”. De eerste wordt gezongen door Stills, de tweede door Shepherd. Vervolgens Stills weer op de bluesballad “Virtual World” en dan weer Shepherd op “By My Side”, een ballad met gelijke delen blues en soul. Samen kunnen ze het echter ook goed laten klinken, zoals vaak in de koortjes blijkt. Soms worden daarvoor ook zangeressen ingezet, zoals bij de vlotte rock ‘n’ roll-track “I Need Your Lovin'”.
Op dezelfde manier wordt ook het gitaarwerk afgewisseld. In alle interviews is te merken dat Stills en Shepherd het oprecht prettig vinden om met de ander samen te spelen. De ego’s worden daarom met plezier opzij gezet en dat hoor je. Fraai gitaarwerk zowel op de voorgrond als op de achtergrond, met solo’s om van te watertanden, maar ook gitaarpartijen die de zang fraai laten uitkomen. “I’ve Got To Use My Imagination” is daar een mooi voorbeeld van. Het ademt de verzorgde blues van Robert Cray, terwijl de eerste(!) gitaarsolo juist flink aan het betere sleurwerk van Gary Moore doet denken.
Dit album kent sowieso een ruime verscheidenheid: van Stones- of Chuck Berry-achtige rock ‘n’ roll tot soul en bluesrock. Dat had, samen met de twee zangers, een plaat op kunnen leveren die als los zand aan elkaar hangt. De consistente productie voorkomt dat. Die is helder en strak, maar wel een echte bluesproductie: niet te hip en gericht op een geluid dat ook live prima te realiseren is.
Pierced Arrow zal de blueswereld niet op zijn kop zetten, maar tegelijkertijd is het wel een prima plaat waar ook de wat minder ingevoerde bluesliefhebber veel plezier aan kan beleven. Net zoals deze vijf heren dat hebben gedaan. Fijne plaat!
[youtube id=”CAkGUj787l0″]
The Rides website