Vandaag is de laatste dag van The Rock Circus. Ik kijk uit naar alle gave bands in de line up vandaag.
Imminence Helaas heb ik door omstandigheden Ingested en As everything Unfolds gemist en begint mijn dag met de metalcore band Imminence uit Zweden . Vocalist Eddie speelt live viool en heeft een lekkere rauwe stem en een mooie cleane stem, die hij goed afwisselt. Gitarist Harald heeft een fijne diepe grunt en felle screams die goed uit de verf komen. Er is wel flink minder publiek dan gisteren, maar ze zijn wel heel enthousiast. De band is wel goed, maar net niet lekker strak. Ze maken gebruik van een gaaf elektronisch diep bass effect, dat zou vaker aanwezig mogen zijn dan nu het geval is. Na het nummer Desolation volgt een mooi stukje solo viool. Setlist: Paralyzed, Ghost, Erase, Desolation, Infectious, Chasing Shadows, Infinity, Heaven in Hiding, Heaven Shall Burn, Temptation.
Rivers of Nihil Begint met een mooi symphonisch/filmisch intro waar de bandleden bij op komen. De muziek is een mix van echt vanalles. Officieel is het technical death metal, maar er zijn zo veel invloeden dat het soms lastig te volgen is. Vocalist Adam heeft een goede grunt en de band speelt super strak. Ze maken ook gebruik van samples zoals een vergelijkbare diepe bass sample als Imminence. Setlist: The Silent Life, Focus, The Sub-Orbital Blues, Where Owls Know My Name.
Ramkot Dit Belgische trio is een beetje een vreemde eend in de bijt. De muziek komt zeker na de vorige twee bands nogal lastig binnen bij het aanwezige publiek. Ze hebben een groepje fans aanwezig, die gaan wel mee in de muziek, maar de overige bezoekers zoeken hun heil als snel in de side shows, andere band en de metalmarkt. De muziek is ook een heel aparte mix van allerlei invloeden. De zanger die ook gitaar speelt is ook niet altijd even zuiver.
Finntroll deze Finse folkmetal grootheid weet hoe ze het publiek moeten laten feesten. Vocalist Mathias heeft vette grunts en is een imposante frontman. Heerlijke muziek die harde bijna deathmetalachtige stukken met lekkere folkmetal mixt. Drummer Heikki is strak en heeft een sterke dubbele bass en snelle blastbeats. Publiek klapt meteen enthousiast mee van het eerste tot het laatste nummer. Verschillende moshpits ontstaan voorin de zaal. Helaas staan de toetsen en draailier op backingstracks, dat doet wel wat af aan het totaal beeld. Bij publieksfavoriet Trollhammaren roept iedereen mee en is er een grote pit. Setlist: Att Döda Med En Sten, Nedgång, Ylaren, Människopesten, Solsagan, Nattfödd, Ormfolk, Trollhammaren, Under bergets rot, Forsen, Skogsdotter, Midvinterdraken.
Heavy hoempa is een sideshow die echt heel gaaf is. Blaasinstrumenten coveren metalgrootheden, dat is de beste omschrijving. Ze spelen nummers van o.a. System of a down en Metallica.
Epica Een van de Nederlandse grootheden staat als volgende op het podium. Het podium is super gaaf aangekleed. Twee cobra’s met gloeien ogen die steeds van kleur veranderen, die ook vuur en co2 spuwen en twee draaiende bollen kleden het podium samen met de micstand van Simone en de synthbaan van Coen. Ze hebben een bewegende backdrop afbeelding die steeds veranderd. Uiteraard kan een mooie pyro show niet ontbreken. Gitarist en grunter Mark Jansen is vandaag afwezig, omdat hij ieder moment vader kan worden van zijn eerste kindje. Zijn vervanger Asim Searah weet een goede show neer te zetten. Hij heeft een imposante grunt en zingt ook erg goed clean in een duet met Simone. Simone staat te shinen in haar paillette catsuit en ze klinkt als een klok. Ze laten wederom zien waarom ze aan de top van de Nederlandse metalbranche staan. Foutloos in iedere zin van het woord. Het publiek superenthousiast en klapt, zingt en mosht lekker mee. Het geluid valt ineens mee uit. Bij Beyond the Matrix wil Simone een grote wall of death en die krijgt ze, heel erg groot. Het laatste nummer Consign to Oblivion is een groot feest iedereen klapt, zingt en doet mee. Setlist: Abyss of Time – Countdown to Singularity, The Essence of Silence, Victims of Contingency, Unchain Utopia, The Skeleton Key, Fools of Damnation, The Final Lullaby, The Miner, Code of Life, Beyond the Matrix, Consign to Oblivion.
Lorna Shore De laatste band op het tweede podium is deze bruut harde Amerikaanse deathcore metal band. Vocalist Will heeft een goede scream, grunt en pigsqueal. Helaas staat de drum staat zo hard dat je de rest amper hoort. Pas als de drum even stil is, hoor je de backingstracks, gitaren en keys. Dat wordt gelukkig wel wat bijgesteld gedurende de set, maar voor mijn eerste ervaring met deze band is dit niet gunstig. Heel veel mensen zijn voor deze band gekomen en dat is te merken. Er is een norm gejuich en applaus tussendoor en iedereen doet lekker mee. Moshpits zijn er dan ook meer dan genoeg. Ze hebben hele felle vlammen als pyro en co2 ook tussendoor. Het publiek zingt keihard mee met de nummers en ook de wall of death is awesome. Heel veel mensen doen hun lampje aan bij laatste nummer, de zaal ligt mooi op. Setlist: Welcome Back, O’ Sleeping Dreamer, Of the Abyss, …And I Return to Nothingness, Sun//Eater, Immortal, Into the Earth, Cursed to Die, To the Hellfire, Pain Remains I: Dancing Like Flames, Pain Remains II: After All I’ve Done, I’ll Disappear, Pain Remains III: In a Sea of Fire.
Electric Callboy De laatste en zeker niet minste act van dit festival is deze Duitse metalcore/electronicore band. De heren komen aan met de trein om meteen met Tekkno Train van start te gaan. Het is een enorm feest, iedereen springt en dans en zingt mee de confetti en co2 bij hun entree geeft het geheel extra oempf. Bij het nummer MC Thuder II is ook gave pyro en streamers die afgeschoten worden. Frontmannen Kevin en Nico zorgen voor een waar feest. Iedereen doet mee met alles wat ze vragen. Als ze de Cascada cover Everytime we Touch spelen springt en zingt iedereen mee. Alle vocalen zijn super goed, rap, scream, clean, je kan met hen alle kanten op. De band maakt ook goed gebruik van het podium en spelen met het publiek. Bij het nummer Castrop X Spandau is er heel veel rode confetti. Drummer David-Karl geeft een gewedige drumsolo weg met Darude Sandstorm als begeleiding. Bij het nummer Hypa Hypa is er heel veel vuurwerk wat het nummer nog veel gaver maakt. Dan volgt een stuk op piano en akoestische gitaar. Iedereen doet zijn licht aan op telefoon. Ze brengen de nummers Let it go, I want it that way, en iedereen zingt mee. Bij het laatste nummer, het tweede deel van MC Thunder is ook heel veel vuurwerk op het eind. De heren komen terug met een encore en trappen die af met Pump It met veel pyro en vuurwerk. Ze sluiten af met de knaller We got the Moves. Setlist: Tekkno Train, MC Thunder II (Dancing Like a Ninja), Spaceman, Hate/Love, Everytime We Touch (Cascada cover), The Scene, Castrop X Spandau, Arrow of Love, Drum Solo (darude, Sandstorm), Hypa Hypa, Parasite, Let It Go / I Want It That Way (Acoustic), Hurrikan, MC Thunder Encore: Pump It, Mindreader, We Got the Moves.
Dat was The Rock Circus. Goed om te zien dat ze volgend jaar terugkeren op 2 en 3 november met o.a. Sepultura, Jinjer, Nephylim en Obituary in de line-up. Ik ben benieuwd wat ze nog meer gaan aankondigen.