Progressieve death metal ! Altijd weer benieuwd hoe dat uitpakt. Zo ook bij de band met de opvallende naam The Room Colored Charlatan. Ik moet zeggen dat Primitives een niet geheel gemakkelijke cd is om te doorgronden. Het stemgeluid van Jared Bush is laag en zwaar en draagt als een zomerse onweersbui bij aan de sfeer van de composities. Daar tegenover staat een wat lichtere muzikale basis waarin de gitaar enerzijds onderdeel is hiervan, maar anderzijds fraaie accenten legt.
In het nummer Instinct zijn daar nog de nagenoeg new-age-invloeden in een fraai, en lang, instrumentaal stuk dat naadloos overloopt in het tussen-nummer Native Habitat dat op zijn beurt een voorbode is van Apex Predator. Ook hierin een bepalend gitaargeluid dat ruig overstemd wordt door de zang. De kracht van deze nummers (misschien kun je gewoon over Ă©Ă©n nummer spreken dat uit drie delen bestaat) ligt in de kracht en de onregelmatigheden. In titelnummer gaat het tempo nog een keer een tandje omlaag. Vanuit een rustig begin wint het aan kracht en ook hier is er veel variatie te vinden in sfeer en intensiteit. The Room Colored Charlatan verzandt echter (gelukkig) niet in gefragmenteerde stukken of onnavolgbare complexiteit. Het zwaartepunt vinden we in Questions Of Origin. Meer van hetzelfde recept, maar er ligt een meer opstuwend ritme. Het is ook wat heftiger, wat steviger en sneller. In de laatste drie nummers krijgen we plotseling zang dat we nog niet gewend zijn. Het heeft wat weg van een sirene die ons verleidt om de onderwereld te komen betreden. In Survivalist Notion is er ook meer ruimte voor wat synthesizereffecten halverwege en aan het eind van het nummer. De cd blijft hierdoor erg boeien. Met The Atlas Artifact komen we tot het meest progressieve nummer van de cd. De onregelmatige muzikale elementen, verschillende sfeerbeelden en variatie in zang krijgt het geheel een andere wending. Het blijkt onmiskenbaar TRCC, maar net even in een andere setting. Slotnummer Nexus Point is tenslotte wat minder zwaar over de hele linie, maar kent ook hele zware en snelle stukken.
The Room Colored Charlatan heeft niet alleen een bijzonder naam; ook de muziek is bijzonder. Het past binnen diverse genres; is soms lichtvoetig van aard als een ochtendbries, maar kan regelmatig omslaan in een orkaan. Die dreigende angst is ook in het artwork te vinden en tekstueel is er een eenvoudige boodschap. De mensheid is niet zo beschaafd en modern als we denken dat we zijn. Misschien is Primitives een voorbode voor de Apocalyps Ă³f voor een nieuwe orde in de natuur.
The Room Colored Charlatan – Primitives
233
vorig bericht