The Ruins of Beverast – The Thule Grimoires

The Ruins of Beverast is nou niet bepaald een bandje dat je opzet tijdens een tuinfeestje. Met dit nieuwe, zesde, album zet de band de lijn van, vrij ontoegankelijke, blackened doom voort.
De nummers hebben als basis atmosferische, ondefinieerbare samples en geluiden verpakt in een  omlijsting van trage gitaarriffs en drumpartijen. Soms vervreemdend, soms meeslepend. De teksten worden gebracht als in gruntende en licht Gregoriaanse vocalen. Op Mammothpolis, gaat die zang zelfs even over in een soort van gothic, Peter Steele (Type O Negative) klank. Op Anchoress in Furs horen we, door vrouwelijke vocalen, ook wat exotische invloeden uit het Midden-Oosten.
Ook de lengte van de nummers garanderen de blijvende underground status van de band. Het kortste nummer, Mammothpolis, duurt al zo’n zes minuten. Het langste nummer, Deserts To Bind And Defeat zo’n veertien. Om de spanningsboog in stand te houden horen we interessante tempo wisselingen en stijl wijzigingen. Stuk voor stuk mogen we de tracks meer composities noemen dan liedjes.
Deze plaat is een belevenis, niet zomaar een verzameling singles. Een reis door een donker, hels landschap. Een reis die zeker niet voor een ieder zal zijn. De trouwe fans van The Ruins of Beverast en echte luistermuziek zal dit album echter wel kunnen bekoren.