Hoewel de muziek wellicht anders doet vermoeden, is dit gezelschap niet afkomstig uit Ierland, maar uit Sydney, Australië. Vorig jaar sloten de heren nog de Buzzard-tent op Jera On Air af met een uitbundig en gedenkwaardig optreden. Ook dit jaar zullen zij te bewonderen zijn in Amsterdam op St. Patrick’s Day. The Rumjacks bereiden zich met Dead Anthems voor op hun zesde studioalbum. De door Keltische invloeden gekenmerkte folk-punk weet steevast een gevoel van vreugde op te roepen en ook ditmaal verwacht ik daarin geen uitzondering.
In een bescheiden veertig minuten presenteert de band twaalf nieuwe composities, waarbij de single Come Hell Or High Water als krachtige opener fungeert. Vanaf de eerste tonen is het vertrouwde geluid van het vijftal direct herkenbaar: een energieke instrumentatie, overtroffen door de rauwe zang van Mike Rivkees, die regelmatig uitmondt in harmonieuze samenzang. Opvolger They Kick You When You’re Down heeft meer punk-invloeden, maar ook een rustig akoestisch intermezzo, waardoor de Australiërs variërend voor de dag proberen te komen.
Op Cold Like This hebben The Rumjacks de vaandeldragers van het genre uitgenodigd om bij te dragen. De samenwerking met Dropkick Murphys levert een uiterst aanstekelijke toevoeging aan een reeds meeslepend nummer op. Het is haast ondenkbaar dat men tijdens een live-optreden niet vol overgave “I never known cold like this” zal meezingen.
De composities zijn bondig maar doordacht opgebouwd. The Rumjacks trachten om verschillende sferen neer te zetten. Zo ademt An Irish Goodbye On St. Valentine’s Day melancholie, terwijl October een zachte, ingetogen toon aanslaat en Father’s Fight juist een agressieve benadering kent. Vooral die laatste categorie zal op het podium uitstekend tot zijn recht komen, dankzij de opzwepende snelheid en het hoge meezinggehalte. Ik waan me alweer terug naar de gebroederlijke sfeer van hun live-optredens.
Het emotioneel beladen Eye For An Eye mag zonder twijfel als het meest indrukwekkende werkstuk van Dead Anthems worden beschouwd. De krachtige tekst, verweven met subtiele folkelementen, maakt het tot een hoogtepunt binnen het album. Afsluiter Some Legends Never Die brengt de plaat tot een energieke climax, in lijn met de kenmerkende stijl van de band. Die vertrouwde herkenbaarheid is precies wat The Rumjacks zo geliefd maakt.
Met Dead Anthems tonen de heren een bredere muzikale veelzijdigheid dan voorheen, wat resulteert in een verfrissend geluid. Invloeden uit folk, punk en ska wisselen elkaar moeiteloos af. Waar hun optreden op Jera On Air een van de hoogtepunten van het festival was, mag Dead Anthems als een absoluut hoogtepunt van de maand februari worden beschouwd. Voor de doorgewinterde punkliefhebber is dit waarschijnlijk te vrolijk en zoetsappig, maar voor liefhebbers van melodie en enthousiasme is dit weer een must-listen.