De Duitsers brengen een eigen mix ten gehore. Neem een snufje Flogging Molly, beetje Circle J en een hoop drank en gezelligheid. Dit tezamen zorgt voor een kolkende machine waarbij het niet mogelijk is om stil te zitten. Met net twee nieuwe muzikanten toegevoegd, bestaat de band nu uit zes man. En dat hoor je. De thema’s lopen ver uiteen maar de rode draad is reizen. De ene keer gaat het over Ierse immigranten in Amerika, de andere keer bezingen ze het lot van de gevangenen in Australie. Gas terug wordt er genomen met onder andere het mooie ingetogen nummer Ride On. Eén van mijn favoriete nummers van Far Away. Ook het nummer Bannockburn is van eenzelfde kaliber, een mooie rustige meezinger. Bonnie Ship klinkt dan bijvoorbeeld weer als een echt zeemanslied.
Het mooie van deze Duitse band is dat ze in tegenstelling tot de overige bands in dit genre weinig gebruik maken van elektrische gitaren. Hierdoor komt het geheel een stuk gezelliger en ‘liever’ over. Het klinkt over het algemeen vooral gemoedlijk en de nummers hebben een hoog meezinggehalte. Uiteraard dient u hiervan te genieten met een grote pul Duits bier. Of Guinness, wat u wilt. Het kan en mag in dit geval allebei.