The Scene – Code

De grote hits “Blauw” en “Iedereen is van de wereld” blijven voor altijd in één adem genoemd met The Scene. De Amsterdamse band rondom zanger Thé Lau maakte deze hits in het begin van de jaren ’90 en nog steeds weet de band niet van opgeven. En waarom zouden ze? Binnen de band huist een ware poëet die graag zin hersenspinsels op muziek zet. Net zo gedreven als toen, maar met wat moderne technieken presenteert The Scene hun vijftiende plaat “Code”.
Eigenlijk is er weinig veranderd bij The Scene. Het onmiskenbare geluid is ook op “Code” aanwezig en we horen Thé Lau zijn kritieken op de huidige wereld. Nieuws over moorden, oorlogen, de VN, vluchtelingen en bommen laten hem niet onberoerd. Als een waar protest tegen dit alles keert dan ook The Scene terug. De muzikale omlijsting is in al de jaren weinig veranderd en klinkt als een klok. Wie het niet zou weten zou kunnen zeggen dat er helemaal geen 10 jaar tussen deze plaat en “Blauw” zou zitten. Thé Lau en zijn band tonen vormbehoud en doen dat zo’n 11 nummers lang. Niet alle nummers zijn een protest. De liefde voor muziek wordt ook bezongen op  “En dan” en even horen we de Amsterdammer zingen over een puur nostalgisch gevoel, over het kraken van een speaker waardoor mooie muziek sijpelt.
The Scene doet het overigens op hun nieuwe album niet helemaal alleen. Op enkele tracks horen we wat gastartiesten de band ondersteunen. Zo horen we rapper Lange Frans, met wie Thé Lau in het verleden al een hit scoorde, een nummer meerappen. Op “Stip” wisselen ze elkaar goed af en maken samen een pittig nummer. Want ja, hoewel de band met regelmatig met de term Nederpop wordt geassocieerd wordt mag hier ook de term rock aan worden toegevoegd. Ook Stef Kamil Carlens van Zita Swoon zingt graag mee op de ballade “Mooi”, maar helaas is dit niet echt een hoogtepunt op de plaat. De kracht op “Code” zit meer in de continu draaiende motor. De band gaat energiek te keer. Het geluid van de basgitaar, toetsen en de drums leveren een flinke dosis energie, die zeer herkenbaar klinkt. Het geheim van The Scene gaat dan ook niet schuil achter een code. Er zijn geen echte geheimen meer, enkel wederom een mooi album!