The Space Octopus – Tomorrow We'll Be Gone

Melodieuze hard rock van cum laude afgestudeerde muzikant.
The Space Octopus is een driemansformatie rond Dann Hoyos (Rise To Fall). Als hij een beurs krijgt voor de University of Berklee College of Music in Boston besluit hij zijn eigen muziek te maken en komt hij in 2006 met het instrumentale album The Space Octopus. Als vervolg hierop vormt hij een band en komen er tussen 2011 en 2018 nog drie albums uit. Met het album Tomorrow We’ll Be Gone is het de bedoeling om definitief naam te maken.
De nummers op het album zijn stevig en melodieus. Go On is het eerste nummer van het album. Rock, maar niet al te zwaar en met een aanstekelijke riff bij het refrein. Een lekkere binnenkomer dus. Het titelnummer Tomorrow We’ll Be Gone kent een subtiel mix van gitaar, drums, bas en synthesizer geluiden. Het valt op dat de vocalen niet ruim bovenop de muziek liggen, er hoeft niet overheen geschreeuwd te worden zodat de nummers niet geforceerd overkomen.
Only The Brightest Stars is een nummer met wat tempo wisselingen, het begint rustig en bouwt langzaam op tot heftig om daarna dezelfde golf nog een keer te maken. Net als Paralyzed zijn het de twee minst stevige nummers op het album, waarbij de nadruk meer op het instrumentale deel ligt. Het voorlaatste nummer heet Pause en is een instrumentale akoestische gitaar solo die eigenlijk de intro vormt voor het afsluitende nummer React.
Na ruim veertig minuten is het album afgelopen en smaakt het naar meer. Deze relatief onbekende band doet een knap kunstje en schept verwachtingen van hun andere materiaal. In ieder geval is dit album het beluisteren zeker waard.