Met geestelijk vaders cEvin Key (Skinny Puppy) en Edward Ka-Spel (The Legendary Pink Dots) weten de muziekfans van deze wereld waar de band haar inspiratie vandaan haalt. Het dertigjarig jubileum van The Tear Garden staat vol met hypnotische, bevreemdende, bezwerende en, soms, door trance geïnspireerde nummers. Om de draak met deze omschrijving te steken start The Brown Acid Caveat echter met het aanstekelijke, dansbare, makkelijk in het gehoor liggende Strange Land. Het klinkt als het beste The Legendary Pink Dots materiaal. Heerlijk in zijn eenvoud en met alle ruimte voor de opmerkelijke stem van Edward. Daarna komt het zweverige al langzaam in de nummers gekropen. Het langzaam, maar mooi, opgebouwde Stars On The Sidewalk is daar een goed voorbeeld van. Naast de meer bevreemdende passages keert The Tear Garden, vooral in de eerste helft van de plaat geregeld terug naar wat makkelijker in het gehoor liggende nummers. Ander voorbeeld daarvan is Calling Time. Het tweede deel van de plaat wordt (nog) eigenzinniger en aparter. Ondanks dat de symbiose tussen cEvin Key en Edward Ka-Spel (weer) geweldig werkt is het vooral een plaat voor fans van The Legendary Pink Dots. The Brown Acid Caveat is al met al een prima, eigenzinnige plaat. Echt iets voor mensen die een keer wat anders willen dan het standaard gerecht.
The Tear Garden – The Brown Acid Caveat
322
vorig bericht