Ouderwetse heavy metal uit Boston, maar dan niet door een stel door de wol geverfde jong-bejaarden; nee dit is het debuutalbum van een band die in 2016 opgestart is. Toch had deze plaat net zo goed ergens halverwege de tachtigerjaren uit kunnen komen; ze noemen het zelf heavy metal met doom invloeden, maar de NWOBHM elementen voeren mijns inziens toch aardig de boventoon.
Met een mooie uitgesponnen melancholieke opbouw wordt toegewerkt naar een onverstoorbare, bijna monotone, maar erg pakkende drive in opener en titelnummer Out Of The Dark; zo, de boodschap is duidelijk! Ook het navolgende Strike Back heeft zo’n vrij basic, maar heel effectief aanstekelijk gitaarlijntje; moeilijk stil zitten, met een wir-war aan metal invloedsferen. Bij Burning World is het niet zo moeilijk waar dit aan doet denken; de vroege Iron Maiden invloeden zijn niet van de lucht. Maar dan wel op een heel lekkere manier.
Dan krijgt de plaat even een dipje wat mij betreft. De ballade Exiled is qua gitaar-priegel al niet heel bijzonder, maar met de zanglijn erbij, gaat het helemaal nergens heen. Ook de plotselinge overgang naar slepend, doomy, inclusief vocalen die sterke gelijkenis hebben met iemand die over z’n nek gaat, in het navolgende The Revelator, is op zijn zachtst gezegd, niet geheel passend. Nee, dan maar terug naar voorspelbaar maar lekker, met het pakkende Kill Or Be Killed; heel erg standaard volgens zo’n beetje alle regels uit het boekje, maar wel gewoon goed uitgevoerd en zeer consumeerbaar.
Na het vrij standaard maar heel aardige The Final Hour volgt hekkensluiter Thy Blade, Thy Blood, en hier toont de band dan toch ook op een goede manier zo’n slepend stuk te kunnen neerzetten. De juiste keuzes in geluid, timing en vooral, het sfeervolle totaalplaatje van instrumenten en zang. Bij vlagen is de zang misschien wel op het randje, maar in dit geval kan dit wellicht zelfs iet toevoegen aan intensiteit. Dit nummer is verreweg het langst in speelduur (bijna 8 minuten), en ook net voor het moment wanneer je iets net te langdradig zou kunnen gaan vinden, wordt een zeer passende versnelling ingezet, die het nummer naar een waardige finale met echt goed gitaarwerk leidt. Een plaatje met over het algemeen vrij standaard, maar goed te beluisteren werkstukjes, maar ook een paar uitschieters zowel naar boven als naar beneden.