Dat is ook niet gek, want Bos is de zanger, de gitarist en de songwriter van dienst. Met drummer Pieter Dokter, bassist Martijn Drijfhout en toetsenist Johan Zielstra brengt hij op de tweede EP Hurricane een fijne mix van bluesrock, funk en soul ten gehore.
Alle zes de tracks zijn prima composities, degelijk zonder meteen heel opvallend te zijn. De meerwaarde zit ‘m in de uitwerking ervan. Een goed uitgebalanceerd geluid, een fijne ritmesectie die de tracks lekker voortdrijft en vervolgens Bos en Zielstra die de aankleding doen. Die aankleding is precies goed: ingetogen als het moet, uitgelaten als het kan. Daarbij nemen beiden de ruimte om niet alleen in de solo’s, maar ook tijdens coupletten en refreinen met lekkere details op de proppen te komen. Niet om alles vol te proppen, maar smaakvol en subtiel. Bos heeft qua stem wel iets van Chris Isaak, compleet met snik, met bovendien een behoorlijk bereik. Waar hij misschien wat diepte in het stemgeluid mist, is dat fraai opgevangen met achtergrondzang van Drijfhout en gastzangeres Ellen Vos.
De tracks die het best uit de verf komen zijn die waarin Bos en Zielstra gezamenlijk van leer kunnen trekken, zoals Broken en Prettiest Thing. Op die momenten voel je de muzikale chemie tussen die twee. Een beetje zoals bij Focus in de Akkerman-tijd toetsen en gitaar steeds om elkaar heen dwarrelden. In de andere songs is dat wat minder prominent, maar valt er nog genoeg te genieten. Op Hurricane hoor en voel je in alle tracks de ervaring en zeker ook de chemie. Dat valt zelfs met de duurste studio niet te faken. Warm aanbevolen.
The Woods website