Gepassioneerde en toegankelijke pop gecombineerd met jaren tachtig rock.
Het nieuwe album van de band rond frontman Murray MacLeod is een album vol met dansbare nummers. Lekker in het gehoor liggende melodielijnen, fijne koortjes en meer superlatieven. Direct vanaf de eerste tonen van The Dark pakt het album je bij de strot. Daydream heeft een refrein dat maar niet meer uit je hoofd weg wil gaan. De band speelt stevige pop met rock elementen. In Drive Me Wild wordt er een saxofoon aan het instrumentarium toegevoegd en dat geeft net een beetje extra.
Feel Like Falling In Love is een nummer met hitpotentie, en zo staan er meer op het album. Een pakkend refrein, een niet eerder gehoorde melodie die toch vertrouwd klinkt. Het is allemaal goed in elkaar gezet.
MacLeod beschrijft het album zelf als een echte liefdesbrief aan een voorgaand tijdperk, geschreven door een sentimentele hopeloze romanticus. Het hele album duurt net iets langer dan een half uur, de tien nummers zijn afgelopen voordat je er erg in hebt. Over het hele album weet de band er redelijk de vaart in te houden, om dan uiteindelijk in Cry terug te zakken naar het niveau van een ballad. Het is een mooie afsluiter van een goed album.
Ook live heeft de band zich al laten zien, zo deed de band een Europese toer met Nothing But Thieves.
The Xcerts – Hold On To Your Heart
304
vorig bericht