Na een live toer voor het 20 jarige feest van “Troublegum”, het doorbraak album van Therapy?, kan er natuurlijk een album verwacht worden die geënt is op oude waarden. “Disquiet” grijpt dan ook terug op gortdroge drumpartijen, stuwende bas, venijnige gitaarstukken en, natuurlijk, de doorleefde stem van Andy Cairns. Puntige punkrock met pit. Therapy? laat horen het trucje niet verleerd te zijn en dat na twee wat meer experimentele albums. De start is direct ’in your face’ met opener ’Still Hurts’, waarna ’Tides’ het melodieuzer aanpakt. Al is het maar om aan te geven dat de band zich niet slechts oriënteert op de makkelijke weg. Over het algemeen pakt dat goed uit, maar tot echt verrassende of zichzelf overstijgende nummers komt het niet. Dat is ook niet de doelstelling achter “Disquiet”, want het album klinkt geïnspireerd (zoals altijd) en heeft de energie die we gewend zijn. Opvallend is dat het gitaargeluid regelmatig doet denken aan dat van Killing Joke. Ook zo’n eigenzinnige band zonder dat ze altijd voor het experiment kiezen. De conclusie is dat Therapy? met “Disquiet” laat horen dat muziek die geïnspireerd is op de jaren negentig niet gedateerd hoeft te klinken zo lang er genoeg aandacht is voor variatie.
http://www.therapyquestionmark.co.uk/
[iframe id=”https://www.youtube.com/embed/4XvmmmQKg-s”]
