Therion draait alweer sinds 1988 mee in de metal wereld. Begonnen als standaard death metal band werden er meer en meer symfonische elementen toegevoegd en is het geluid van nu niet meer te vergelijken met dat van toen. Intussen zijn oprichter/gitarist Christofer Johnsson en vocalist Thomas Vikström (ex-Candlemass) de belangrijkste songschrijvers van de band en brachten ze onlangs het album Leviathan III uit. Thomas staat er ons over te woord vanaf zijn huis in Spanje.
Het nieuwe album is gaat weer een stapje verder in het toevoegen operateske elementen en klinkt heel gelaagd.
Ja, er zijn nogal wat lagen en kanalen van het mixing board gebruikt. Hoe we nu klinken is niet echt iets wat we gepland hebben, maar gewoon wat er gebeurt. Het is een natuurlijk proces. Het zou nu onmogelijk zijn voor ons een nummer als To Mega Therion weer te maken en zo op te nemen. Christofer wist toen niet wat hij nu weet. En met de jaren komen ook allerlei nieuwe invloeden. Ik heb dan ook geen idee hoe het volgende album zal klinken. Het mooie van Therion is dat we geen regels hebben en dat maakt het zo leuk.
Ik geloof dat je ook uit een opera familie komt?
Ja, ik ben opgegroeid daarmee en daardoor zeker beïnvloed door klassieke muziek. In mijn jeugd ontdekt ik KISS als introductie in hardrock. Het huwelijk van die twee invloeden resulteerden in wat je nu in Therion hoort. Mijn vader was een operazanger dus ik ben in die kringen geboren en kon daar niet aan ontsnappen, haha.
Neem je daar ook wat van mee in je podiumpresentatie?
Zeker, het is natuurlijk voor me om een theatrale performer te zijn. Ik zie mezelf niet in simpelweg een shirtje en korte broek optreden. Ik wil het flamboyanter aanpakken, dat is mijn persoonlijkheid.
Zowel jij als Christofer hebben de nummers voor het nieuwe album geschreven. Hoe ging dat in zijn werk?
Christofer en ik waren aan het praten over een nieuw album en toen was daar COVID. Hier in Spanje hadden we ook een total lockdown. Ik sprak Christofer telefonisch en we begonnen elkaar audiobestanden toe te sturen, we werkten 24/7 aan de muziek. Uiteindelijk hadden we zoveel nummers dat we besloten in plaats van een album een trilogie te maken. In het begin vroeg ik Christofer wel welke richting hij op wilde met het album. Zijn antwoord was simpelweg ‘’het moet goed zijn’’. In onze trilogie is het eerste album wat commerciëler, het tweede wat donkerder en het derde album wat experimenteler. Dit derde album is mijn persoonlijke favoriet. Aangezien tijdens de opnames de pandemie nog in volle gang was moest ik mijn zang hier opnemen en Christofer zijn deel in Malta. De verdeling tussen ons van wat we schrijven is ongeveer 50/50. Ik loop contiune rond met muziek in mijn hoofd. Om half elf in de ochtend ga ik de stuido in en begin ik met spelen. Ik ga niet zitten wachten op inspiratie. Dat is hoe ik werk. Ik begin met en melodielijn waar ik arrangementen om heen schrijf. Die stuur ik naar Christofer en daar wijzigt hij weer wat dingetjes aan. Het is als een IKEA boekenkast die we samen in elkaar zetten.
Op het nieuwe album maken jullie geloof ik gebruik van een heus koor.
Ja, sommige koorstukken zijn opgenomen door Hellscore, een klassiek koor met een specialisatie in rockmuziek. We sturen ze onze arrangementen. Vervolgens gaat hun koorleider ermee aan de gang en vraagt soms of ze een noot mogen wijzen, wat altijd mag. Het grote koor is gevestigd in Israël. Sommige koren hebben we echter hier in Spanje opgenomen. In Hellescore zitten ongeveer 15 personen, ze zingen het zelfde lied steeds opnieuw, dat plak ik over elkaar heen en zo klinkt het alsof het koor nog groter is. Sommige koren neem ik op met mijn eigen stem, maar dan in 7 lagen om het grootster te laten klinken. Bij het koorstuk van An Unsung Lament bleef ik lagen stapelen.
Dat klinkt wel alsof het onmogelijk is dit allemaal identiek live neer te zetten?
Dat klopt. We kunnen niet touren met een heel symfonisch orkest want dan hebben we geen huis meer als we terugkomen, haha. Live zal het dus gewoon meer een standaard rockconcert zijn. In januari doen we wel een optreden in Mexico als tourstart en daar zullen we een heel orkest en koor bij ons hebben. Daarna willen we naar Europa en China gaan en hopen we nog wat festivals aan te doen in de zomer.
Ik heb begrepen dat je een ABBA fan bent? Wat is je favoriet nummer van ze?
Dat antwoord kan van dag tot dag verschillen. Maar I Am A Marionette is een geweldig nummer net als Money, Money, Money. Als je naar ABBA luistert denk je eerst dat heel simpele muziek is, maar als je beter luistert begrijp je hoe intelligent die nummers in elkaar zitten. Er zitten hits in hits verstopt waar je bij de instrumentale stukken ook kunt meezingen. Ze zijn een soort van muzikale timmerlui, heel erg goede schrijvers. Ik weet nog dat ik, toen ik jong was tussen mijn posters van KISS en Alice Cooper een poster van ABBA op mijn kamer had hangen. Elke keer als een vriend op bezoek kwam moest ik die poster er dan van afhalen omdat dat niet cool was. Gelukkig heb ik nu de leeftijd dat ik me niet druk hoeft te maken wat iemand daarvan vindt.
Je speelde naast in Candlemass ook in Stormwind. Die band heeft een pauze geloof ik? Wat is de kans dat de draad weer wordt opgepakt?
Dat zie ik er niet snel van komen. Niet dat er onenigheid is, maar de gitarist, Thomas Wolf, is gestopt met muziek en is nu sommelier. Hij heeft met zijn vrouw een wijngaard en woont in Italië. Hij is ook heel erg bezig met vechtsport. Ik heb hem een paar dagen geleden toevallig nog gesproken en hij stuurde me toen nog wat oude live clips van Stormwind. Onze toenmalige drummer, David Wallin drumt nu in Hammerfall en onze oude bassist, Andreas Olsson, zit nu in Royal Hunt. Dus nee, dat gaat niet meer gebeuren lijkt me.
Heb je er wel eens over gedacht om een solo album te maken?
Ik zeg al vijf jaar dat ik dat wil, maar ik zou niet weten waar ik de tijd vandaan zou moeten halen of welke stijl ik zou willen spelen. Het zou zomaar een heel andere stijl kunnen zijn. Ik wil het wel heel graag. Ik heb nog wel een klein zijprojectje met Per Albinsson en Paris Edvinson, Allena genaamd, wat Zweeds is voor ‘’alleen’’. We spelen samen simpele melodieën met erg goede Zweedse teksten.