De Texaanse band onder leiding van gitarist/zanger Stephen Bishop weet in zes nummers de luisteraar bij de strot te grijpen. Slepende, dreigende gitaar akkoorden, sombere riffs en rauwe solo’s, alles komt voorbij in bijna drie kwartier tijd. Invloeden van Robin Throwers, Toni Iommi, Michael Schenker en Roger Waters zijn hoorbaar in de nummers. Gitarist T.C.Conally en Bishop zijn nadrukkelijk aanwezig op het album.
Op drums horen we Jason West en de bassist is Dave Crow die speelt op een twaalfsnarige bas.. De leden hebben hun sporen verdiend, onder andere in Pitbull Daycare, Sebastian Bach, Neurotica, Wednesday 13 en meer.
Het album opent met Coming Home, gevolgd door Blood Rituals. Beide zijn stevige, rauwe nummers met een dreigende lading. Slepend gitaarwerk ondersteunt de agressieve zang. Bij de intro van Liber Ad Christ Milites Templi doet wat Oosters aan. De intro wordt al snel weggevaagd door meedogenloos gitaargeweld. In This Is The End horen we geluiden van een slagveld, het lijkt er op dat we op een gegeven moment in het veldhospitaal terecht gekomen zijn. Er wordt geroepen om hulp en morfine terwijl we ergens een kind onheilspellend horen lachen. Is het echt, is het fictie?
Zes zeer sterke nummers die niet gaan vervelen bij een tweede of derde luisterbeurt. Een gedegen album met voldoende kwaliteit om door te gaan voor een opvolger.