Het uit Polen afkomstige Tides From Nebula brengt Post-Rock met hoofdletters. Zwevend tussen het instrumentale geluid van instrumentale stoner goden Karma To Burn, de progressieve aanpak van Anathema of de soortgelijke aanpak van mede post-rockers uit Japan, Mono. Lekker uitgesponnen, goed in elkaar gezette, vet geproduceerde instrumentale rock met scherpe randjes. Gaat nergens over de grens, maar weet wel een heel album lang te boeien. Een kunst op zich voor een instrumentaal gezelschap. Het begint met ‘Up From Eden’ waarin het hard, zacht element perfect wordt uitgewerkt. Een nummer die bijna tien minuten klokt. Dat herhaalt zich tot en met afsluiter ‘Let It Out Let It Flow Let It Fly’. De aandacht wordt gehouden door de afwisseling in snelheid in de verschillende nummers. Zo is ‘Only With Presence’ een sneltrein in vergelijking met bijvoorbeeld het traag opgebouwde ‘Emtpiness Of Yours And Mine’. Met de tip van het laatste nummer in het achterhoofd is “Eternal Movement” een geweldige reis door een ongekend gitaar georiënteerd landschap waarin keyboard, basgitaar en drums de uitgekiende basis vormen. Heerlijke plaat.
Tides From Nebula – Eternal Movement
263
vorig bericht