Terwijl de DJ van dienst in de zaal in Uden nog wat plaatjes instart begint De Pul langzamerhand steeds voller te worden. Nieuwsgierig speculeert men al naar de setlist en vraagt zich af of de deelnemer aan het programma De Beste Zangers Van Nederland wel kan tippen aan de sound van The Boss. Stipt om half negen wordt het donker in de zaal en wordt er afgetrapt met Wrecking Ball. Vanaf dat moment hoort men meteen dat “het” wel goed zit met de kwaliteiten van zanger Tim Akkerman en zijn band The Ivy League. Samen hebben ze er enorm veel zin in en al snel zien we zowel de zanger als zijn gitarist Evert over het podium stuiteren. Niet te veel praatjes, maar vooral spelen lijkt het devies. 1-2-3-4 en door! Net zoals bij The Boss wisselen de nummers elkaar in een hoog tempo af en het zijn niet louter de bekende hits die de revue passeren.
Het publiek smult van het optreden in De Pul en vooraan bij het podium wordt her en der een dansje gewaagd, maar het zijn vooral de keeltjes die wijd open staan in Uden. Het kan ook bijna niet anders, er zijn zoveel bekende nummers die men kan meezingen. Zo nu en dan roept de oud-zanger van Di-Rect ook op om juist mee te zingen en men geeft daar graag gehoor aan. Halverwege de set duikt Tim Akkerman het publiek in om daar een liedje akoestisch en onversterkt ten gehore te brengen. In een cirkeltje vol met oplichtende telefoons en camera’s klinkt het schitterende Brilliant Disguise, een oudje van het album Tunnel Of Love. Zo prijken er wel meer nummers op de setlist die je niet snel zou verwachten. Zo zul je bij een show van Bruce Springsteen Streets Of Philadelphia ook minder vaak horen dan bijvoorbeeld Glory Days. Tim Akkerman weet dan ook een goede balans te creëren tussen bekende en minder nummers, waardoor er voor elk wat wils voorbijkomt. Voor een aantal bezoekers in een rolstoel is het overigens wel een heel speciale avond. Tijdens Dancing In The Dark worden deze bezoekers in een sneltreinvaart op het podium geholpen, waarbij Tim even speciaal voor hen zingt.
Hoewel de band er gedurende de show er volledig voor blijft gaan klinkt er soms een beetje gemor. Bepaalde solo’s komen soms iets minder goed uit de verf en ook is het bespelen van de mondharmonica niet de sterkste troef van Tim Akkerman, maar daarentegen is het natuurlijk een gigantische opgave, doe het maar even, de muziek van The Boss is niet zo gemakkelijk als dat het lijkt. De band blijft dolenthousiast en Tim Akkerman pakt dan ook elke kans aan om iedereen van De Pul uitvoerig te bedanken. De zanger mocht samen met zijn band in de zaal repeteren en als bedankje is deze show in het leven geroepen. De zanger uit Den Haag is behoorlijk geïnspireerd door Bruce Springsteen en dat is ook terug te horen op zijn eigen album Lion’s Don’t Cry, waarvan de zanger ook een paar nummers laat horen. Deze tracks blijken dan ook prima in deze set te passen.
Shows van Bruce Springsteen kunnen uren duren, maar Tim Akkerman & The Ivy League maken er geen nachtwerk van in Uden. Fans zijn ondertussen de bekendste hits aan het afstrepen, welk nummer heeft hij nog niet gespeeld? Voor het toegift blijkt bijvoorbeeld The River nog te zijn bewaard, maar heet de zanger nog één grote meezinger voor het publiek in petto. Nog éénmaal mag De Pul zich laten horen op het schitterende Born In The U.S.A. waarna de zanger zich al snel weer bij de merchandisestand komt melden om een praatje te maken, een album te signeren of om met fans op de foto te gaan. In het najaar gaat Tim Akkerman met zijn eigen werk op tour en de bezoekers die hier naartoe gaan kunnen zich ongetwijfeld gaan opmaken voor een mooie avond!