Toby Hitchcock is gezegend met een voor dit genre typerende stem. Vanwege zijn doorgaans vrij hoge en krachtige stemgeluid wordt hij nog wel eens vergeleken met Bobby Kimball (Toto), Jimi Jamison (Survivor) en Lou Gramm (Foreigner). En dat is een vergelijking die ik goed op vind gaan.
Omdat Pride Of Lions even op een laag pitje stond zag Hitchcock de kans schoon om zijn tweede solo-album op te nemen. De opvolger van het in 2011 uitgebrachte Mercury’s Down. Reckoning, want zo heet dit tweede album, is opgenomen met een volledig nieuwe line-up: Daniel Flores (toetsen en tevens de producer van het album), Michael Palace (gitaar en basgitaar), Yngve “Vinnie” Strömberg (drums en percussie) en uiteraard Toby Hitchcock zelf.
Het eindresultaat mag er zijn. De elf nummers met de klassieke AOR-speelduur van om en nabij vier minuten zijn stuk voor stuk ‘feel-good’ composities. De ultieme combinatie van soepele AOR en ongecompliceerde melodieuze rock. Allen voorzien van Hitchcock’s gepassioneerde zang. En uiteraard ontbreekt de traditionele en emotioneel gezongen ballad niet. Luister dit album op weg naar je werk en je komt gegarandeerd fluitend en goedgehumeurd binnen.
Reckoning etaleert en bevestigt nogmaals de vocale kwaliteiten van Toby Hitchcock. Wanneer zangers een solo-album uitbrengen bestaat het risico van egotripperij en ‘hoor eens wat ik allemaal kan’. Dat is hier niet aan de orde. Het album gaat in dit genre een van de toppers van 2019 worden. Ondanks dat het lijkt alsof ik deze muziek al tientallen keren eerder heb gehoord. Maar goed, ik was en ben ook fan van Toto, Foreigner, Survivor en Pride Of Lions…