Het is een drukke dinsdagavond in Tilburg, en de sfeer in 013 is al van tevoren elektrisch geladen. Het publiek is duidelijk in afwachting van een van de grootste poprockbands van de 21ste eeuw: Tokio Hotel. Maar eerst is er nog het voorprogramma van Malou Lovis, winnares van The Voice of Deutschland 2023 uit het team Kaulitz (de zanger en gitarist van Tokio Hotel). Haar performance weet het publiek snel te grijpen, ook al begint ze vocaal niet helemaal sterk. De eerste paar noten klinken nog een beetje onzeker, maar al snel herpakt ze zich en laat ze een meer zelfverzekerde versie van zichzelf horen.

De setting op het podium is niet ideaal voor haar; de ruimte lijkt krap en het doek van Tokio Hotel, dat in de achtergrond hangt, voelt wat misplaatst. Toch weet Malou haar weg te vinden in de muziek, en de connectie met haar bandleden is duidelijk: ze heeft zichtbaar plezier. Ze komt wat timide over en is geen podiumtijger, maar dat maakt haar performance juist intiem en authentiek. Zeker als ze het derde nummer “A Piece of Me” speelt – een nummer waarin ze haar eigen verhaal vertelt – krijgt ze het publiek in de juiste vibe. De singalong tijdens haar set maakt duidelijk dat ze goed wordt ontvangen, hoewel het gebruik van veel bandbegeleiding soms een beetje jammer is.
Na haar set is het eindelijk tijd voor Tokio Hotel, en de spanning is te voelen als het doek valt en de band de scène betreedt. Onder luid gegil starten ze de show met “Miss It (At All)”, en het wordt meteen duidelijk: Tokio Hotel is hier om te geven wat hun fans willen: energie, spektakel en vooral veel muziek. Bill Kaulitz betreedt het podium in een futuristisch glitterpak, met vleugels die na de eerste paar nummers inklappen. De staging is visueel indrukwekkend, met de band op een verhoogd platform en alles in het teken van de show.

De bandleden zijn duidelijk in hun element, en het publiek zingt luidkeels mee bij elk nummer. De ventilatoren draaien op volle toeren om Bills wilde manen in beweging te krijgen, en de energie is aanstekelijk. Bij het vierde nummer wordt de autotune ingezet, wat het nummer een bijzondere draai geeft en het publiek nog enthousiaster maakt. Het is een kleine verrassing in de set, maar de fans eten het op.
Halverwege de show heeft Bill een uitgebreid praatje en promoot hij de aankomende arena tour. De band heeft niet alleen een geweldige visuele show, maar ook het geluid is van hoge kwaliteit, en de variatie in de muziek maakt het een bijzonder dynamische ervaring. Na “Love Who Loves You Back” komt Bill het podium op in een roze glitter bont pak, compleet met een grote hoed en een furry gitaar – de fans vinden het geweldig.
De akoestische set is een ander hoogtepunt. Bill verschijnt met weer een nieuwe outfit, en tijdens de akoestische uitvoering van “Just a Moment” is het duidelijk dat de connectie tussen de bandleden én het publiek sterk is. Malou Lovis voegt zich bij hen voor een duet, wat het moment extra speciaal maakt. De rookmachine slaat aan en de broers Kaulitz nemen plaats op een draaiend platform voor het volgende nummer, waardoor het een visueel spektakel wordt.

Tokio Hotel weet met elke overgang en elk nummer de energie vast te houden. Er wordt niet alleen in het Engels gezongen, maar ook Duitse nummers komen voorbij, en zelfs een paar covers, waaronder een verrassend emotionele versie van “Careless Whisper” van George Michael, met Bill op de keytar in een iconisch witte Elvis-achtige outfit.
Bij “Fata Morgana” barst de zaal in een groot dansfeest los. Het gouden confetti-kanon bij “White Lies” zorgt voor een spektakel dat het publiek echt laat uitmonden in een feestelijke sfeer. Na een kort schijnvertrek komt de band terug voor de grote afsluiters: “Durch den Monsun” en “Great Day”. Bij “Durch den Monsun” neemt het publiek zelfs een deel van de zang a capella voor zich – een magisch moment dat de band versterkt met hun emotie.

Al met al is het concert van Tokio Hotel een ervaring die niemand snel zal vergeten. Het is een energieke, visueel indrukwekkende show, die zowel nieuwe als oude fans weet te verleiden. De mix van muziek, spectaculaire staging en humor maakt het een perfecte avond voor iedereen die van Tokio Hotel houdt. Graag maken we nog een speciale vermelding van de nagels van Bill. Bij elke outfit wissel, wisselde de kleur van de nagels mee. Een enorm oog voor detail dus. Morgen zullen er vast een hoop schorre keeltjes zijn, want iedereen heeft luidkeels meegezongen en gegild. Wat een geweldige show!
Foto’s door Evy Wisse







