Tomorrow's Eve – We kijken er naar uit om live te gaan spelen

Het heeft tien jaar geduurd voordat Tomorrow’s Eve van zich liet horen na de EP Tales From Serpentina. Toch kwam de band dit jaar met Mirror Of Creation III – Projekt Ikaros. Een album dat in het progressieve genre hoge ogen gooit. Sinds 1999 is Tomorrow’s Eve reeds actief en met deel III van Mirror Of Creation op zak, wilde ik wel eens nader kennismaken met de band. Zanger Martin LeMar (onder andere Mekong Delta) en toetsenist Oliver Schwickert praten me bij.
Het is een plezier om Mirror Of Creation III te beluisteren. Hoe zijn de reacties op het album tot dusver?
Martin LeMar: Dank je wel. We zijn blij dat je het leuk vindt. De overige reacties gaan verder dan we in onze wildste dromen hadden durven bedenken. Je moet weten, dat we na een afwezigheid van tien jaar niet zouden verwachten dat de reacties zo overweldigend zouden zijn.
Veel van onze lezers weten eigenlijk niet goed wie of wat Tomorrow’s Eve eigenlijk is. Wat kun je zeggen over de band?
Martin LeMar: Ja, wat moet je eigenlijk zeggen over de band. We zijn gewoon een stel jongens/heren die ervan houden om samen muziek te maken. De band bestaat al sinds de Jaren negentig, hoewel er in de tussentijd wel wat wijzigingen in de besetting zijn geweest. We spelen allemaal in de band de muziek waar we daarbij ook graag luisteren.
Oliver Schwickert: Tomorrow’s Eve bestaat dus al een lange tijd. Uiteindelijk zijn we zelfs al begonnen in 1992, maar toen heette de band nog Abstract Reality. Zoals de naam al suggereert wezen de muziek en de teksten in dezelfde richting als de naam. Toen Rainer (Grund: gitaar) tot de band tetrad in 1998 en we besloten om een album op te nemen, hebben we de naam veranderd in Tomorrow’s Eve. Sindsdien zijn er wel weer wijzigingen in de besetting geweest, maar Rainer en ikzelf, en Martin sinds 2004) zijn wel de vaste kern van de band geworden.
Hoe zijn jullie aan de naam Tomorrow’s Eve gekomen?
Martin LeMar: Tomorrow’s Eve is een van de vele vertalingen van de titel van het boek l’Eve Future van Auguste de Villiers. Het boek was een inspiratiebron voor veel van de moderne fictie en daarbij werd het begrip Android voor het eerst in dit boek gebruikt. Volgens mij kwam Oliver toentertijd met de naam aanzetten.
Oliver Schwickert: Zo is het maar net. We gebruikten de naam al in de verhalen van de composities die we gebruikten voor het album The Unexpected World. De laatste compositie op dit eerste album had oorspronkelijk ook de titel Tomorrow’s Eve. We hebben toen wat stukken tekst veranderd en hebben de compositie een andere naam mee gegeven. De bandnaam was toen echter wel een feit.
Tales Of Serpentina kwam uit in 2008. Waarom duurde het zo lang voordat Mirror Of Creation III werd opgenomen?
Martin LeMar: Wel, nadat we Tales hadden uitgebracht zijn we meteen aan de slag gegaan met het schrijven van nieuwe composities en het ging aardig voorspoedig. Maar toen staken gebeurtenissen in het leven er een stokje voor en zorgden enkele persoonlijke zaken dat sommige leden even een pauze nodig hadden. We besloten met z’n allen om daarop te wachten, maar toen dat moment kwam, waren er wel weer andere zaken die zorgden voor vertraging. Oliver en Rainer waren wel gestart met het schrijven van heel nieuw material zonder ook maar een enkele noo te gebruiken van wat er al lag. We moesten op zoek naar een bassist, drummer en een studio. Daarbij moesten er wat agenda’s op elkaar afgestemd worden en werd er een nieuw label gezocht. Maar dat lukt niet erg, binnen de condities die wij voor ogen hadden. Uiteindelijk besloten we dat het zelf uitbrengen van het album het beste alternatief was. Maar dat kost dus allemaal tijd.
Wat kostte uiteindelijk het meeste tijd?
Martin LeMar: Ik denk dat we het meeste tijd kwijt zijn geraakt door de planning en de onderhandelingen. In het zoeken naar extra middelen en support. Daarnaast zijn sommigen van ons aardig druk bezig geweest met andere dingen. Ik ben nog bezig geweest met Mekong Delta, met een project met een Franse componist Vivien Lalu en actief met een voormalige Duitse folkband.
Wanneer je allemaal in andere band spelt. Hoe kom je dan als Tomorrow’s Eve weer bij elkaar?
Martin LeMar: Dat is niet helemaal waar. Oliver en Rainer spelen alleen maar in Tomorrow’s Eve. Los van Lalu was ik al lid van Tomorrow’s Eve voordat ik Mekong Delta versterkte. Ik ontmoette Mike (LePond: bas) en John (Macaluso: drums) toen ik een kleine tour speelde in Nederland in 2014 met Viven for Amotic Ark. Dus toen we op zoek waren naar een bassist en drummer was het een logisch besluit om hen te vragen voor de klus
Oliver Schwickert: Zo is het maar net, Martin. Toen Rainer in ik begonnen te spelen in Tomorrow’s Eve in 1998 was het de enige band voor ons beiden. Helaas veranderen de bassisten en drummers wat vaker. Martin speelde nog in andere bands en projecten, maar is wel een vast lid van de band.
Mirror of Creation III kan gezien worden als een conceptalbum. Wat is het verhaal achter het album?
Martin LeMar: Het verhaal achter al de Mirror Of Creationalbums is het reflecteren op de evolutie van onze maatschappij, over de angsten en de problemen die we iedere dag tegenkomen. Maar we vertellen het ook al seen Sci-fi verhaal. Dit keer is het maar een klein gedeelte van het hele universum, dat ontwikkelt in een droom van onze hoofdrolspeler. Het gaat allemaal om het idee dat we onze samenleving smeden, ons nu en onze toekomst. Maar eerlijk gezegd ben ik bang dat veel mensen het geen bal scheelt waar het verhaal over gaat. We zouden zoveel mooie dingen kunnen doen. Maar ondertussen verdoen we onze tijd met allerlei afleidingen en iedere dag krijg ik steeds meer het idee dat onze wereld gekker en gekker wordt.
Is het moeilijk om een conceptalbum te schrijven?
Martin LeMar: Helemaal niet. Het helpt zelfs qua creativiteit. Wanneer je een verhaal of een plan in je hoofd hebt, blijven de ideeën stromen. Je kunt zelfs nog meer composities schrijven om meer details toe te voegen. En aan het eind is het dan wel weer noodzakelijk om er weer dingen uit te halen.
Oliver Schwickert: Het is ook geen kwestie van moeilijker om een conceptalbum te schrijven, het is gewoon een andere manier van schrijven. Allereerst componeren we een soort frame waarna Martin de verhaallijn schrijft en daarna worden de individuele stukken ingepast of weer herschreven. Natuurlijk duurt het process van een conceptalbum schrijven wel wat langer dan allemaal afzonderlijke composities, maar het is ook wel leuker om op deze manier te werken.
Part II van de Mirror Of Creation heeft als subtitle Genesis. Dat is een christelijk thema. Voor Part III refereer je naar Ikaros wat weer een Grieks thema is. Wat is het idee erachter?
Martin LeMar: Genesis II refereert naar het feit dat het ging over het klonen van mensen. Of tenminste de opkomst van een nieuw soort mensheid. Aan het eind van Part II geeft de hoofdrolspeler Adam (vanzelfsprekend) zijn genen om de mensheid de redden van een mondiale onvruchtbaarheid. Dat betekent dat iedereen een afstammeling van deze Adam zal zijn. Het hele verhaal Genesis II was perfect daarvoor. In dit deel van het verhaal is het een soort van openbaring van duidelijkheid voor Adam. De nadruk ligt op het middengedeelte/droom waarin de mensheid een samenleving creëert op basis van algortimes. In een systeem dat alles weet en alles beslist. Het project heette Ikaros en zoals bij de Griekse jongen gaat het uiteindelijk allemaal te ver en valt hij aan het eind.
Tussen Part II en Part III van Mirror Of Creation hebben jullie The Tower en Tales From Serpentia uitgebracht. Wat maakte het nu dat dit album een nieuw hoofdstuk van de Mirror Of Creation is geworden?
Martin LeMar: Zoals je ongetwijfeld aan het eind is opgevallen, is de jongen die die zeer verontrustende droom had onze hoofdrolspeler Adam is. Waarom is dit nu zo belangrijk en wat zal er uit voortkomen….dat is stof voor nieuw material voor een vierde deel.
Op welke manier is het dan anders dan Tales Of Serpentia?
Martin LeMar: Tales If Serpentia was een verhaal over een schrijver die ooit een heel slechte beslissing had genomen in zijn leven. Wanneer hij op een nacht zijn korte verhalen met ‘pulp-fiction’ aan het lezen is, bemerkt hij zijn fout en aan het eind (dat trouwens open is) verlaat hij zijn huis om zijn slechte beslissing om te zetten in een geode. Het verhaal is meer een psychologische trip door een creatief brein, een beetje gemengd met een verhaal over een drugsverslaving/misbruik en de problemen die daar doorgaans uit vloeien. Ik houd van het idee van een centraal concept waarin iedere compositie toch zijn eigen verhaal vertelt, terwijl ze onder de oppervlakte toch allemaal met elkaar verbonden zijn met de typische eigenschappen die bij een drugsverslaving horen. Het verhaal in de Mirror Of Creationcyclus is meer verzonnen en is gebonden aan die ene person die Adam heet. Eni k heb trouwens al heel vreemde nieuwe ideeën voor onze held in gedachten.
Oliver Schwickert: We hebben Tales Of Serpentia geschreven in de repetitieruimt waar je  natuurlijk te maken hebt met het maken van compromissen wanneer iedereen invloed heeft op de composities en iets willen inbrengen. Persoonlijk vind ik het beter/fijner wanneer het complete idee al bedacht is door één of twee muzikanten om daarna met z’n allen te bekijken hoe dat verbeterd kan worden. Het werkt sneller en het idee achter een compositie is dan meer vastgelegd. Mirror Of Creation Part II en Part III waren beiden compleet gecomponeerd door Rainer en mijzelf in de thuisstudio. Ik denk dat het voor een conceptalbum belangrijk is dat je niet teveel afgeleid wordt van het idee en het snijdt hout om de composities vooraf al zo compleet als mogelijk aan te bieden.
Mike LePond en John Macaluso zijn onderdeel van de band. Hoe beïnvloedt hun spel het geluid van dit nieuwe album?
Martin LeMar: Natuurlijk hebben ze hun eigen stijl en zorgen voor een ‘boost’ kwalitatief gezien. John speelt de drums op zijn eigen unieke manier en kracht en Mike heeft een bijzondere manier om zijn basgitaar te bespelen. Daardoor zorgen ze al voor hun persoonlijke stempel op het geheel. Maar ze kwam tijdens het opnameproces toen de pre-productie als gedaan was. Alles was al geschreven. Dus op het schrijfproces hebben ze geen invloed gehad.
Oliver Schwickert: De drum- en baspartijen zijn eerst gemaakt door Rainer en door mij op de computer. Dat volstond goed voor de pre-productie, maar natuurlijk kan dit nooit vergeleken worden met het werk van echte muzikanten. Mike en John hebben de delen naar een hoger niveau weten te tillen in de studio en het resultaat is heel goed. Die jongens hebben het album meer geperfectioneerd door hun individuele klasse.

Is het concept van het album fictie of zijn jullie persoonlijk bezorgd over de ontwikkeling van de mensheid?
Martin LeMar: Hoe kun je niet bezorgd zijn ! Wanneer je deze dagen om je heen kijkt, lijkt het wel of iedereen gek aan het worden is. “There was a world that we dreamed of and hoped for” is een heel persoonlijk stuk van mij. Ik weet niet waar al de waanzinnigheid ons naar gaat leiden, maar een stuk in mij is wel een stuk pessimistischer geworden.
Oliver Schwickert: Natuurlijk is het verhaal in de eerste plaats puur fictie. Maar wanneer je op het nieuws ziet wat er allemaal gebeurt in de wereld, zien we helaas dat de mensheid echt wel de verkeerde kant opgaat in de toekomst, wat we zelf hopelijk niet hoeven mee te maken.
Muzikaal gezien is het album heel erg interessant. Wat wil je bereiken met de muziek die jullie maken?
Martin LeMar: Wat ik altijd zeg is dat we de muziek die we maken, maken omdat we het zelf fijn vinden om naar te luisteren. We willen gewoon lol hebben in het muziek maken en het te horen. Zolang er nog anderen zijn die ons daarin vergezellen, blijven we onze muziek spelen. En iets bereiken….ja, wat kun je bereiken met je muziek? Het is alvast niet het geld tegenwoordig waar we het voor doen en geld is ook nooit de reden geweest om dit soort muziek te maken. Het is gewoon een ding dat we doen met hart en ziel. Er is geen vooropgezet plan of zakelijk interest. We just wanna rock
Oliver Schwickert: Laten we voorop stellen dat we luisteren naar muziek omdat we het leuk vinden en wanneer we daar mensen mee bereiken die het waarderen en worden gestimuleerd door onze teksten om erover na te denken. Dan doen we het wel goed.
Op welke manier worden jullie beïnvloed door andere bands of ervaringen?
Martin LeMar: Dat is makkelijk om te beantwoorden. Je hele leven en wie je bent is een optelsom van alles waardoor je wordt beïnvloed of wat je meemaakt. Er is geen band of artiest die kan zeggen heel erg origineel te zijn en dat hij of zij door niets of niemand is beïnvloed. Sommige van mijn invloeden komen uit een  heel ander soort muziek bijvoorbeeld. Maar natuurlijk zijn er ervaringen die je op de een of andere manier meer beïnvloeden dan anderen.
Oliver Schwickert: Er zijn altijd bands en artiesten die je beïnvloeden, maar ik denk dat Tomorrow’s Eve zijn eigen stijl en geluid heeft dat niet zo makkelijk te vergelijken is. Ik houd ook van andere soorten muziek en dat probeer ik altijd wel te verwerken in mijn muziek. Waarschijnlijk is het een mix van alles wat dat ervoor zorgt dat onze muziek op zichzelf is gaan staan.
Wat kunnen we nu verwachten van Tomorrow’s Eve in de (nabije) toekomst?
Martin LeMar: Je mag verwachten dat het niet weer zo lang stil is rond de band. We kijken er naar uit om live te gaan spelen en we zijn ook alweer bezig met schrijven van nieuw material voor het volgende album.
Dan wil ik jullie bedanken voor jullie tijd. In de tussentijd zet ik het album nog een keer op.
Martin LeMar en Oliver Schwinkert: We willen jou ook bedanken. We waarderen de interesse en aandacht en je bent altijd welkom een volgende keer.