Turpentine Valley is één van de hardst werkende postmetalbands van België en tegelijk één van de meest toegankelijke. Vorig jaar pikten we hun democassette (hoe oldschool kun je in 2018 zijn?) er al uit omdat hun meeslepende, instrumentale postmetal toch in een categorie hoger speelt dan menig andere band in het genre. Nu is er het officiële debuutalbum op vinyl bij dunk!records.
Daarop staan de zes nummers die we nog kennen van de democassette, aangevuld met de zevende track Compassie (medeleven voor de Nederlanders die niet zo vertrouwd zijn met de Vlaamse woordenschat). Het is een beetje een misleidende titel want de hoofdbrok van deze song is een genadeloze en ijskoude blackmetalriff. Het zijn vooral de bas en drums die deze Compassie naar het post-landschap slepen. De emoties die Turpentine Valley eerder bespeelde waren al niet vrolijk, maar dit is toch veruit de koudste en donkerste van de zeven.
Wat meteen opnieuw opvalt, net als bij de andere, oudere tracks: geen enkele noot klinkt spontaan of toevallig, maar berekend en beredeneerd. Over elke seconde is nagedacht bij Turpentine Valley, vandaar dat ze hun songmateriaal live ook zo nauwgezet naspelen. De albumtitel Etch (ets of gravure) is dan ook heel passend. Een ets vergt een lange voorbereiding en ouderwets ambacht en kan je daarna ontelbaar keer exact kopiëren. Net zoals dit trio het voor mekaar krijgt.
Turpentine Valley – Etch
362
vorig bericht