De band ontstond zo’n vijf jaar terug toen zangeres Juliët van de Laak, drummer Anne Heijmeriks en gitarist Daan Lutgerink voor het vak Band Development op de Herman Brood Academie een bandje moesten formeren. Later kwamen daar medestudenten Pim Cruiming (gitaar) en Chris Walthaus (bas) bij om te zorgen voor wat extra herrie live. Naast de oprichting van deze band bracht de opleiding veel nieuwe contacten en vrienden, verteld Pim. “Ik ben uit Groningen verhuisd naar Utrecht en woon daar nog steeds. Ik heb daar een heel nieuw leven opgestart. Daarnaast heb ik, naast de theoretische vakken vooral geleerd hoe je samen een nummer schrijft met een band.”
Dit jaar kwam hun album Evidence of a Broken Mind uit. Een opmerkelijke mix van punk, hardcore, metal en alternatieve popmuziek. Hun debuut EP kwam uit in corona tijd en om die presenteren werd een optreden gegeven in dB’s voor een zittend publiek. De band ontdekte al snel dat ze toch echt liever voor een publiek spelen dat lekker kan bewegen. Vandaar dat de tijd dan toch maar werd benut om nieuwe liedjes te schrijven. Het zijn nummers geworden met uiteenlopende thema’s legt Pim uit. “Veel nummers gaan over persoonlijke kwesties maar hoeven niet autobiografisch te zijn. Ze gaan over mentale gezondheid waar andere mensen zich ook in kunnen herkennen. Een ander nummer, 18 Months gaat over dat we eindelijk weer mogen optreden. Een belangrijke song vinden we zelf 70. Toen we dat nummer schreven was het in 70 landen niet legaal om homo te zijn. We vonden dat een belangrijke kwestie om over te schrijven.”
De mix van stijlen is afkomstig van de diverse muzieksmaken van de bandleden. Pim omschrijft de muziek zelf als rock met een punk attitude en invloeden van metal en hardcore. “We hebben alle vijf een verschillende muzieksmaak. Zou houdt Anne van popmuziek, Daan van metal en is Chris een liefhebber van Afrobeat en groove muziek. We vinden allemaal een ander stukje van harde muziek vet en maken daar een crossover van.”
De meest songs starten met riffs van Pim of Daan, vaak als demo’s. Op basis daarvan weten ze wat voor soort liedje het zou kunnen zijn en wordt dat met de andere bandleden uitgewerkt. De teksten zijn voornamelijk afkomstig van Daan, soms van Juliët. Iedereen vult verder aan wat ze denken dat nodig is.
De band deed mee aan de Popronde. Dat bracht vooral veel ervaring. “Als band kan het een tijdje duren voor je je songs kan overbrengen zoals je wil en in het begin weet je nog niet zo goed hoe je je wil presenteren. Met de Popronde hebben we een aantal heel toffe shows kunnen doen en ervaring kunnen opbouwen. We hebben ook geleerd dat je niet altijd alles in een venue krijgt zoals je het wil, en dat je dus zelf moet zorgen voor een goede voorbereiding.”
Intussen zit Two And A Half Girl bij het populaire label Suburban. Die samenwerking ontstond toen de band op zoek ging naar een partner om de muziek bij een breder publiek onder de aandacht te brengen. Suburban doet nu de distributie en playlist pitching voor de band. “Er zitten verder niet veel verplichtingen aan. Suburban is een heel vet label, veel bands die ik vet vind hebben daar ook op gezeten.”
Intussen is de band ook begonnen aan het buitenlands avontuur. “We hebben een aantal shows in optie staan in Duitsland en zijn onlangs getekend bij een Duitse boeker. Twee weken geleden hebben we in Duitsland getourd en vijf shows in een week gedaan. Daar werd overal heel positief gereageerd op onze muziek.”
Naast een fijne nieuwe plaat heeft de band ook hun eigen biertje uitgebracht in samenwerking met brouwerij vandeStreek, Black Sheep . “Juliët heeft daar gewerkt en we hebben wel eens een showtje bij ze gedaan en komen er graag omdat we het bier heel lekker vinden. We hebben van hun Black Hop, een black IPA een paar honderd liter afgesplitst in een nieuwe tank en daar wat fruitig hop bijgedaan. Het resultaat is een superfruitige, donkere IPA die mensen die niet van IPA of donker bier houden toch lekker vinden.” Intussen kunnen we vertellen dat het bier hier zo goed in de smaak valt als de muziek.