Tyred Eyes – Elevator

Het tweede studio album van de Zweedse band klinkt somberder en serieuzer. Het overlijden van een dierbare vriend tijdens de Europese tour in 2013 drukt zijn stempel op muziek en teksten.
De vierkoppige band bestaat uit zanger/gitarist Martin Toresson, zangeres/gitariste Johanna Hellqvist, bassist Erik Toresson en drumer Joel Bjurbo. Negen nummers lang drukt de band een wat depri stempel op het humeur van de luisteraar. Maar niet op een vervelende manier, de cd laat mooi het samensmelten van beide stemmen horen. Citizens is het eerste nummer, de intro is een lange gitaarpartij, waarna het nummer echt begint. Een lekkere beat en de zwoele stem van Johanna die al snel een scherp kantje krijgt. Lunar Escapade voegt de vocalen van Martin toe, en is een wat rustiger, poppy nummer. Dear Hunter verhoogt het tempo weer wat, waarna het in Marble Homes, Granite Banks los gaat. Een lekker pittig en snel nummer, mooi gezongen door Johanna. Backwards Over Impossible Germany is een duet, een rustige ballad. Cordoba 1936 en The Mountaineer schroeven het tempo weer wat op, gevolgd door Wasted Lies, een lekker popnummer met een refrein dat blijft hangen in je hoofd. Het negende nummer wordt niet genoemd op de hoes, en is ook niet terug te vinden op Spotify. Love & Loss sluit dan de cd af, een triest en depri nummer, gezongen door Martin. Na drie minuten neemt Johanna de vocalen over en wordt het tempo vlotter. Het is een nummer over het scheiden van twee liefdes, en de wanhoop spat er van af. “there is nothing lefter after your last farewell”. Het is een waardig afsluiter van de cd.
De laatste shows waren in Stockholm en Goteborg, het wordt nu tijd om de stap naar de rest van Europa te maken.