Udo Dirkschneider – My Way

De icoon van de Duitse scene is 70 jaar geworden begin april. Om dit te vieren heeft hij een soloalbum opgenomen met hierop covers van diverse nummers van bands die iets voor hem hebben betekend door de jaren heen. Uiteraard wel met het bekende sausje.
Opener is het nummer Faith Healer van The Sensational Alex Harvey band. Oorspronkelijk is dit uitgebracht in 1973 op het album Next. Ik moet toegeven dat ik dit niet kende maar voor de review heb ik het uiteraard opgezocht om te kunnen vergelijken. Udo heeft van deze pure classic rock klassieker een compleet nieuwe stamper gemaakt. Helemaal in zijn eigen stijl. Voor het eerst is zijn eigen zoon Sven te horen achter de drumkit. Hij is het jongste lid van de U.D.O. maar was eigenlijk al vele jaren actief achter de schermen. Op zijn vijfde al begonnen met drummen en nu eindelijk dus toegetreden tot één van ‘s wereld meest prestigieuze bands.
Er staan nog veel meer vrij bijzondere nummers op het album. Zoals They Call It Nutbush van Tina Turner. Dit nummer speelde de band altijd in de oefenruimte tijdens de beginjaren van Accept. Udo is een groot fan van Ike en Tina dus mocht het niet ontbreken. Naast covers van onder andere Motörhead, the Scorpions, Led Zeppelin, Judas Priest, Rainbow en the Sweet staat er ook een versie op van Kein Zurück van Wolfsheim. Voor het eerst nam Udo een nummer op in zijn moedertaal. Hij zegt er zelf over dat het meteen voelde of de woorden hem echt begrepen. “De woorden vertellen het verhaal van mijn carriere, de leuke en minder leuke ervaringen van het leven. Simpel gezegd er is geen weg terug voor diegenen die kiezen voor het leven als muzikant”.
Afsluiter van dit album is My Way van Frank Sinatra. En deze kwam bij mij wel even binnen. Hij zingt het op een hele emotionele wijze en laat horen dat er ook een mooie softe kant zit aan het beest Dirkschneider. De woorden zijn op zijn lijf geschreven, alleen hoop ik niet dat ze daadwerkelijk ook het einde betekenen van al het mooie dat hij de wereld heeft ingeschoten. Hij kan dan wel 70 zijn geworden maar van mij mag hij nog wel 10 jaar door gaan. We gaan het zien.
Al met al is dit een heel toffe plaat geworden met een eervol en respectvol eerbetoon aan diegenen die veel voor de man hebben betekend. Voor mij persoonlijk een leuke lijst om verder te doorgronden en de muziek van sommige, voor mij onbekende bands, op te zoeken en te ontdekken. En dit zou ik een ieder aan willen raden. Dit is een album dat eigenlijk in geen collectie mag ontbreken.
Tracklist:
01. Faith Healer (Alex Harvey)
02. Fire (Crazy World Of Arthur Brown)
03. Sympathy (Uriah Heep)
04. They Call It Nutbush (Tina Turner)
05. Man On The Silver Mountain (Rainbow)
06. Hell Raiser (The Sweet)
07. No Class (Motörhead)
08. Rock And Roll (Led Zeppelin)
09. The Stroke (Billy Squier)
10. Paint It Black (Edit Version)
11. He’s A Woman, She’s A Man (The Scorpions)
12. T.N.T. (AC/DC)
13. Jealousy (Frankie Miller)
14. Hell Bent For Leather (Judas Priest)
15. We Will Rock You (Queen)
16. Kein Zurück (Wolfsheim)
17. My Way (Frank Sinatra)