Voordat ik de cd überhaupt opzet, begin ik met wat research en wat meteen opvalt is dat de band altijd al een erg coole sound heeft gehad. Als het eerste nummer van het album start, is het dezelfde coole sound die ik aantref, gesteund door een enorm goede gitaarriff. En dan te bedenken dat we pas bij nummer één Coming Home zijn. Het nummer, dat tevens een single is, start ontzettend sterk en als metalcorefan spreekt mij dit meteen aan. De intensiteit van dit nummer is zo erg aanwezig, dat het mij soms kippenvel geeft en ik concludeer dat als dit album zo doorgaat, dit weleens een kanshebber wordt voor mij als album van het jaar 2015. De goede nummers volgen elkaar letterlijk op. Na Coming Home, is het vooral volop genieten van nummers als What Justice Is…, Never Giving Up en de meer up-tempo nummers, zoals In The Moment en Moving On. Never Giving Up valt hierbij op, vanwege het feit dat Soilwork’s zanger Bjorn Strid een deuntje meezingt. Op het complete album is een goede afwisseling tussen de grunts van zanger/ gitarist Michiel Brinkhuis en de cleane zang van zowel gitarist Leon Kloosterman als bassist Thijs Brinkhuis. Na het laatste nummer The Puppets Of Heresy, kan ik wel concluderen dat de Nederlandse metalscene er een uitstekende band bij heeft.
Wow, wat een manier om het jaar af te sluiten. Ik wilde het jaar eindigen met een dijk van een album en ik moet zeggen dat Undawn die wens heeft ingewilligd. Met bands als Undawn mogen wij trots zijn op wat ons kleine landje in de Metalwereld te bieden heeft. ’Melodic Metalcore with a message’ is hoe we dit bewogen jaar mogen afsluiten.