Skapunkband Union Jack timmert al 20 jaar aan de weg. Ondanks rake teksten in foutloos Engels reikt de bekendheid van deze Franse band nog niet tot Nederland. Dat is jammer, want deze band heeft best wat te bieden. Op hun beste momenten komen ze in de buurt van The Aggrolites, Smash Mouth en Rancid.
De twintigste verjaardag van Union Jack wordt gevierd met het nieuwe album Supersonic. Daarop staan een intro en dertien volwaardige nummers. Die hebben minder een ska-toets dan op vorige albums, maar nog steeds genoeg voor de liefhebbers. In de plaats krijg je meer rechttoe-rechtaan-punk die geworteld is in de begindagen van de UK Subs, Die Toten Hosen, The Descendents en The Damned, maar evengoed meegegaan is met de smoothere punkrock van Good Riddance, Green Day en (de vroege) No Doubt. Rev. Tom Frost geeft een paar nummers een extra rockabilly-toets met zijn staande bas en orgel.
Lekkere skapunk vind je op Oh Boogie en The Globe. Voor wie eens lekker wil meebrullen, zijn er Wordaholic en Purple Pride. Union Jack speelt opgejaagd, retestrak, toch gladjes en met veel variatie. Zanger Tom Marchal en bassist Rude Ben wisselen elkaar af als zanger, dat helpt ook. De hoogtepunten zijn Boomerang (die heerlijk huilende gitaar!), het razende Don’t Look Back, het rauwe Bones en Human Zoo.
Supersonic is voer voor fans van Rancid, Reel Big Fish en Swinging Utters.
https://www.youtube.com/watch?v=s4v5Ivp_WTI&vl=en
Union Jack – Supersonic
297
vorig bericht