Home » Unverkalt – A Lump of Death: A Chaos of Dead Lovers

Unverkalt – A Lump of Death: A Chaos of Dead Lovers

door Filip van der Linden
693 views 2 minuten leestijd

Unverkalt werd opgericht door twee Grieken die nadien verhuisden naar Duitsland en die vandaaruit verder werken. Het debuutalbum van Unverkalt verscheen zopas bij Argonauta Records en het is op elke track intrigerend en een paar keer zelfs subliem.

Bij Unverkalt draait bijna alles om zangeres Dimitra. Ze heeft een hoge, heldere, engelachtige stem. Denk aan een jeugdige versie van Julee Cruise en Kate Bush. Daarbij komt muzikaal een mix van postmetal en doom op een bedje dat gespreid lijkt voor een film van David Lynch. Romantiek met een zwart kantje en een duister randje.

De instrumentale intro is veel te lang en niet zo bijster interessant. Daarvoo gebeurt er te weinig. Mass Hysteria is een wat poppy variant van postmetal. Loathe & Love is beter. Met een duidelijk herkenbare dreiging van een blackmetal-achtige riff en netjes verdeeld in hoofdstukken of noem het scènes. Hier speelt Unverkalt mooi met het opbouwen van spanning. Dimitra krijgt hier wat minder ruimte om haar stempel op de sound te drukken.

Dezelfde onwezenlijke dreiging voelen we op Mr. Monster en ook dit is een track waar we ons bij het beluisteren bijna onmiddellijk vsiueel iets kunnen voorstellen. Op Heart Of Darkness krijgt Dimitra opnieuw vrij spel en trekt ze alle registers open van haar spooky vocalen. Het tegengewicht komt hier niet alleen van de gitaren, maar ook van het drummen. Op de momenten dat de vocalen beantwoord worden door het drummen, dat zijn de beste, sterkste momenten van dit album.

Le Triomphe De La Mort begint als een klassieke postmetal-track en heeft ondanks de songtitel in het Frans gewoon lyrics in het Engels. Inzake compositie en opbouw is dit eerder een stuurloos schip, al krijgen we daarvoor een leuke, compacte drumsolo in de plaats.

De laatste track van A Lump Of Death is A Greater Evil. Met een interessante intro en daarna wordt de spanning hoog opgedreven en heeel lang aangehouden. Pas na 3 minuten kunnen we even lucht happen. Dan volgt uiteraard een tweede opbouw, maar dit keer heeft Unverkalt meer moeite om ons mee te slepen in het verhaal.

De stem van Dimitra zal niet van iedereen lof krijgen. Zij is wel diegene van Unverkalt die het verschil maakt met duizend andere postmetalbands. Je bent mee of niet, maar als je door deze band op sleeptouw laat nemen, zien we jou nooit meer terug. Verslavend!

https:/www.youtube.com/watch?v=Sbv-5kqoqG0

Kijk ook eens naar