Er lijkt een verschuiving gaande in de Duitse metal. Net als land en labelgenoot Erdling weet Unzucht te overtuigen. Niet zozeer door de aanpak, want die is typisch op de Duitse metalleest gestoeld, maar door het aanstekelijke enthousiasme. Het helpt ook dat de productie scherp en to the point is. Unzucht doet geen enkele poging om het grote voorbeeld na te doen. Er is gekozen om de productie kaler te laten klinken en duidelijk minder bombast mee te geven. Gevolg is dat de drums lekker vol klinken, de gitaar heerlijk vinnig en de zang overtuigend. Melodieuze nummers zoals Ich Und Du en Unsterblich worden afgewisseld met krachtpatsers als het knallende Misanthropia en het felle Sonnentod (waarin het refrein overigens net zo melodieus klinkt als bij bijvoorbeeld Ich Und Du). Zelfs een relatieve doorsnee ballad als Horizont blijft door het enthousiasme en de productie goed overeind. De groove van Nein levert misschien wel het beste nummer van de plaat op. Het tekent de kwaliteit van Jenseits Der Welt. De keuze om niet meer verkrampt het succes van een band als Rammstein na te willen doen lijkt bevrijdend te werken voor de (industrial) metal scene in Duitsland. Het is nog steeds gericht op de Duitse markt, maar aangenaam genoeg om er ook buiten de Duitse grens van te kunnen genieten.
Unzucht