Uriah Heep – Living the dream

Living the dream is de toepasselijke titel van het nieuwe Uriah Heep album. Toepasselijk omdat de groep na 47 jaar nog steeds springlevend is en sinds 2008 aan een tweede jeugd lijkt te zijn begonnen. Tien jaar geleden kwamen de veteranen op de proppen met de fantastische plaat Wake the sleeper en sindsdien heeft de groep geen slecht album meer uitgebracht. Bovendien blijven deze platen makkelijk overeind staan tegenover de Uriah Heep klassiekers uit de jaren 70. En welke band van die generatie kan dat tegenwoordig nog zeggen.
Gitarist Mick Box is weliswaar het enig overgebleven bandlid van de originele line-up maar dat neemt niet weg dat de sound nog altijd onmiskenbaar Uriah Heep is. Zanger Bernie Shaw en toetsenist Phil Lanzon zitten alweer ruim 30 jaar bij de groep en weten inmiddels ook wel hoe die moet klinken.  Met de komst van drummer Russel Gilbrook in 2007 verandert er echter veel. Deze hardhitter geeft de “oudjes” een energieke injectie wat resulteert in het al genoemde Wake the sleeper waarop de groep als herboren klinkt. Ook op de uitstekende platen  Into the wild (2011) en Outsider (2014) verandert er in dat opzicht weinig al wordt het niveau van Wake the sleeper niet meer gehaald.
Dat was nou juist het uitgangspunt voor Living the dream. Een album maken van dat kaliber. En dat is gelukt. Het heeft weliswaar vier jaar geduurd sinds Outsider maar het resultaat is er dan ook naar want Living the dream is een prachtplaat geworden waarop alles klopt. De productie van Jay Ruston (o.a. Europe, Black Star Riders en The Winery Dogs) is af, de songs zijn ijzersterk, de typische Uriah Heep koortjes vliegen in het rond en het muzikale vakmanschap en plezier spatten er vanaf. Het gitaarspel van Box is geweldig. Zelden heeft hij zo bevlogen geklonken. Wat moet het bijzonder zijn om dit na zo’n lange carrière nog te kunnen bewerkstelligen. Dit geldt echter ook voor Shaw en Lanzon die zichzelf overstijgen.
Om songs afzonderlijk te noemen of te omschrijven heeft niet zoveel zin maar het fenomenale Take away my soul is de perfecte graadmeter waar het op dit album om gaat. Living the dream is namelijk een keiharde en energieke hardrockplaat zoals die niet vaak meer gemaakt worden. Zeker niet door bands van de Uriah Heep generatie. Liefhebbers van ouderwetse maar kwalitatief hoogstaande hardrock, uitstekend gitaarwerk, heerlijke Hammond orgel partijen en fantastisch zangwerk kunnen deze plaat blind aanschaffen. Bevalt de plaat niet dan krijg je van mij hoogstpersoonlijk je geld terug. Living the dream is grote kanshebber voor album van het jaar. Uriah Heep is volstrekt uniek!