Vijf jeugdvrienden die hun passie voor muziek hebben gebundeld in de band Vain Louie. De energieke metalcore waarmee de band zich profileert heeft in de afgelopen jaren geresulteerd in een aantal leuke singles. Het werd eens tijd voor een ‘echt’ album en dat is er nu met Time Devours Everything. Een album dat de band meer airplay kan geven.
De laatste drie singles zijn op het album te vinden. The Sum Of Our Perceptions is de single die met enige hiphopelementen een opvallende compositie is. Kenmerkend daarnaast is de enorme hoeveelheid energie die Vain Louie uitstraalt in de uitvoering van deze metalcorecompositie. De hiphopelementen vallen vrij snel in de compositie maar laten meteen horen dat Vain Louie zich kan onderscheiden van het overige metalcoregeweld in het genre. Krachtig brult zanger Ruben Jeurissen het geheel aan elkaar terwijl Willem Lam en Sander Jeurissen de vaart er stevig inhouden en Thijs Janssen en Scott Hoeks op een Parkway Drive-achtige gitaarmelodie subtiel het verschil maken. Al eerder mocht ik concluderen dat The Sum Of Our Perceptions een muzikale Red Bull is; één die je volpompt met energie.
De tweede single die terug te vinden is op het album is Distant Fragments. Een single waarin het tempo geregeld even verandert en de zang vanuit diverse perspectieven stevig is neergezet. Liefhebbers van Killswitch Engage kunnen hun voorliefde voor ‘hun’ band zeker ook kwijt bij deze compositie. De breakdown in het midden is vet en is dan ook een mooi breekpunt. Wat ik daarbij bewonder in de muziek van Vain Louie is de maatschappelijk betrokkenheid die in de teksten zijn vormgegeven. Behalve een lekkere pot herrie heeft de band ook degelijk wat te vertellen, waarbij in Distant Fragments gezongen wordt de vanzelfsprekendheid in het leven die niet altijd even vanzelfsprekend blijkt te zijn en een situatie kan creëren waarin je geconfronteerd wordt met onzekerheden en onveiligheden, die zich langzaam mogen vormen in nieuwe zekerheden die rust mogen bieden.
Dat psychologisch en filosofisch ‘vlooien’ krijgt ook vorm in Finding Peace In Tragedy. En dan muzikaal geleid door pure passie en energie. Het drumwerk is retestrak en melodie en kracht zijn voortduren verwikkeld in een eindeloze metaldans. Bijzondere en prettige toevoeging is de zang van Tessa Ravenstein die de fluwelen handschoen is in het rauwe geluid van de band.
Tessa is daarbij ook te horen in de opener Tragedy Unfold. De compositie start vrij rustig met zang en gitaar maar ontwikkeld zich al snel tot een ferme adrenalinebom die uitloopt in The Death Of Existence waarin het tempo flink is opgeschroefd en in een snel ritme doorgaat. De zang van Ruben is sterk en het lijkt of hij alle emotie in bijna drie minuten uit zijn tenen perst. Als vanzelf blijkt dat een stukje rust wonderen doet en de breakdown erna extra power meegeeft.
Vain Louie bewijst dat een stuk melodie in de metalcore zeker een belangrijke factor is en dat komt weer goed tot zijn recht in Persistence Of Vision waarin de melodie leidend is maar waar daartussen genoeg ruimte is voor opzwepend drumwerk en groovy fragmenten.
Bij het ingetogen Luminescence is het de mellowkant die belicht wordt en is een mooi voorzetje voor het aantrekkelijke en vrij toegankelijke A Path Uncrossed waarin het gevoel meer richting het rockgedeelte gaat.
Die kant is een andere kant dan de richting die Vain Louie in Reconstructing The Past is gaan volgen. Pure, heftige metalcore met een Killswitch Engageknipoog die doorspekt is met een dikke breakdown om de compositie in stijl af te sluiten. Verder komen we Lighten The Load Of Life tegen waarin de contrasten weer goed zijn neergezet om daarna met The Fabric Of Dreams een goed album te sluiten. De ritmes zijn enigszins onregelmatig, de zang is intens en meeslepend, er wordt stevig gespeeld met de intensiteit en tot slot is ook hier de meerwaarde van Tessa Ravenstein mooi aanwezig.
Het werd tijd dat Vain Louie zich zou storten op een heel album. Ze laten meteen horen dat ze het consistente geluid van de singles hebben mogen en kunnen doortrekken naar een heel album met elf composities waarin de nodige elementen uit naastgelegen genres en de bijdrage van vrouwelijke zang ervoor zorgen dat het album meer is dan een doorsnee metalcorealbum, maar wel alle elementen hiervan in zich heeft.