Vega – Grit Your Teeth

Vega is het voorbeeld van een band die door onder meer het platenlabel, in dit geval Frontiers, enorm gehypt wordt. En neem het ze eens kwalijk, want er wordt flink wat geld in deze bands geïnvesteerd. In mijn recensie van Only Human (2018) prikte ik in mijn slotalinea door deze hype heen. Zowel Vega als Frontiers hebben daar natuurlijk maling aan, getuige het voorliggende nieuwe album Grit Your Teeth.
Want op dit zesde Vega-album wordt de lijn van Only Human rustig doorgetrokken. Elf nummers van gemiddeld vier minuten die allemaal het predicaat stadionrockers dragen. Je kunt Vega dan ook het best vergelijken met Bon Jovi en Def Leppard. Net als op Only Human gaan de nummers gaandeweg het album op elkaar lijken. Dat komt doordat de meeste composities dezelfde opbouw en maat hebben. Van enige verrassing is geen sprake. Tot zover het zuur, want zoet is er gelukkig ook.
Zo hangt rondom Consequence Of Having A Heart een prettige ‘feel-good’ sfeer. Toetsen hebben een wat grotere rol en Nick Workman weet zijn doorgaans ruim bemeten strot in het gareel te houden. Dat alles gelardeerd met woordloze koorzang van ik neem aan de andere bandleden. Met een kleine vijf minuten is dit bovendien het langste nummer op de cd. En bij ondergetekende is lengte een belangrijk issue. Maar ook de semi-ballad Battles Ain’t A War weet aan de gemene deler te ontsnappen dankzij onder meer een vlijmscherpe gitaarsolo. Verder bevielen mij de Keane-achtige pianoloopjes in Save Me From Myself.
Vocaal is sinds Only Human een les geleerd. Zanger Nick Workman is nog steeds dominant en luid aanwezig. Maar op onzuiverheden kon ik hem niet meer betrappen. Al verteren zijn decibellen beter wanneer hij inbindt. Daarnaast zijn diverse koortjes en meerstemmige vocalen geïntegreerd.
Productioneel steekt Grit Your Teeth goed in elkaar, zoals we dat van alle Frontier producties gewend zijn. Het toetsenwerk van James Martin zit te vaak achter in de mix en de drums van Martin Hutchison zijn naar mijn smaak te gepolijst. Maar wie maalt daarom tijdens het meebrullen met de muziek. Alles afgewogen beviel Grit Your Teeth mij beter dan Only Human. Desondanks verwacht ik niet dat Vega ooit mijn kopje thee wordt. Al leg ik een eventueel zevende album graag langs mijn meetlat. Daar kan zelfs de krokodil op de hoes niets aan veranderen.