Veil Of Mist – Een interview met bassist Jean Baptiste

Na acht jaren van stilte kwam daar ineens weer een teken van leven van de band Veil Of Mist, het eerste volwaardige album Disenchantment werd gereleased. Een interview met bassist Jean Baptiste (uiterst rechts op de foto).
Het eerste album is er eindelijk, ben je tevreden?
Jean: Ja, dat zijn we. Ik denk dat we de sfeer te pakken hebben die we allemaal zochten. Natuurlijk zullen we aanpassingen doen op ons toekomstige opnames, en is er altijd ruimte voor verbetering, maar al me al denk ik dat alles goed heeft uitgepakt  En zeker als je denkt aan de moeilijkheden die de band in de loop van de tijd ondervonden heeft.
Wat kun je vertellen over het artwork van de cd?
Jean: We wilden iets persoonlijks, een specifiek artwork voor elke tekst en niet een aantal pseudo gothic illustraties. Ik denk dat de houten avatar die Maud, onze grafische artiest, heeft gebruikt, zeer geschikt was voor het album. Ze heeft geweldig werk afgeleverd en iedereen die door het cd boekje bladert, zal zich realiseren dat alles een betekenis heeft. Er is niets dat willekeurig gemaakt is. De notie van ontgoocheling (= Disenchantment) is echt de rode draad van het album.
Schrijven jullie de nummers als band, of is er één persoon die het voortouw neemt?
Jean: Ik ben bang dat ik aan het roer van het schip sta, ik heb bijna 95% van de muziek en alle teksten van het album geschreven. Maar Frédéric, Amandine en onze voormalig drummer Gautier hadden uiteraard een belangrijk aandeel in het uiteindelijke resultaat, met correcties die ze hier en daar in nummers aanbrachten. Gelukkig hebben we sinds 2014 twee nieuwe bandleden mogen verwelkomen en zij zullen ook onderdeel gaan uitmaken van het creatieve proces. En dat is goed nieuws voor mij, omdat ik nooit de band als kostwinning heb gezien. Dingen zijn gelopen zoals ze gelopen zijn en ik heb mijn best gedaan.
Jullie kozen Ghosts Of Winter als single om aandacht te vragen voor het album. Dit is één van mijn persoonlijke favorieten, kun je ons wat meer over dit nummer vertellen?
Jean: Goed om te horen! Wat ik als eerste wil zeggen dat de keuze van een specifiek nummer niet het resultaat was van een brainstormsessie of marketingstrategie. Toen het album klaar was, was dit één van de nummers die de band het leukst vond, een nummer met alle elementen die onze muziek karakteriseren. Dus hebben we het op internet gezet en trokken zo op een gegeven moment de aandacht van Valkyrie Rising. Maar als je wat meer details wilt over het nummer: het is al een tijdje geleden geschreven, elk onderdeel in een verschillende periode behalve het laatste deel, dat ik in één keer geschreven heb. Ik herinner me dat ik het refrein ergens tussen 3 en 4 uur in de ochtend heb geschreven. De intro kwam in me op toen ik in een stille kamer zat en alleen maar het tikken van de klok hoorde. Dat is feitelijk alles wat ik me hier van kan herinneren.
Een ander nummer moet ook genoemd worden, I Shall Not Die Alone, dat is een geweldige track! Hoe zag de opname sessie er uit, speelden jullie allemaal tegelijk en heb je onderdelen veranderd tijdens het proces?
Jean: Dit is een zeer persoonlijk nummer voor mij, dus… Dank voor de waardering. Ik weet zeker dat ik in de toekomst een zelfde soort nummer zal proberen te maken. Als je de opname sessie in het algemeen bedoelt, deze is voor elk instrument apart gedaan over een periode van twee jaar. Het was eigenlijk zeer chaotisch, maar we zijn er in geslaagd. Over het veranderen van dingen in het proces, nee, we hebben eigenlijk niet veel veranderd. Ik schrijf eigenlijk alles zeer detaillistisch voordat we spelen en opnemen, maar voor de gitaar bijvoorbeeld heeft Frédéric veel kleine details gewijzigd die het eindresultaat ten goede kwamen. Ik denk dat het belangrijk is om de goede ideeën op het juiste moment tijdens het proces te brengen.
Wat zijn de favoriete nummers van de band op dit album?
Jean: Ik weet dat het favoriete nummer van Amandine Heiress Of Melancholia is, die van Frédérioc is Scarecrow en wat mijzelf betreft, mijn favoriet is I Shall Not Die Alone om meerdere redenen.  Maar Ghosts Of Winter en Weight Of Regrets bijvoorbeeld, zijn nummers die we allemaal steeds leuk vinden om live te spelen.
Komt de band in 2017 naar Nederland om live te spelen?
Jean: Als daar een kans voor is, zeker. Onze huidige line-up staat te popelen om live te spelen en tilt de band echt naar een hoger niveau.