Vengeance – Anthology ’83 – ‘98

In navolging van Anthology van Bodine waarvan eerder een review op onze site verscheen, komt Pseudonym Records ook met de Anthology ’83 – ’98 van Vengeance. Het complete pakket omhelst maar liefst negen (9) cd’s met in totaal 510 minuten muziek. Dat is wel wat meer dan het verzamelalbum The Last Teardrop ’84 – ’92 dat in 1992 werd uitgebracht.
Vengeance behoorde  in de laatste twee decennia tot de top van hardrockscene in Nederland en boekte ook buiten de landsgrenzen veel succes. Behalve het label Pseudonym Records is de andere gemeenschappelijke factor met Bodine Arjen Anthony Lucassen die bij Vengeance zeer bepalend was voor de composities. En samen met John Snels, Oscar Holleman, Jan Bijlsma, Jan Somer, Ian Parry, Peer Verschuren en Leon Goewie heeft gezorgd voor zes albums met daarop stuk voor stuk tijdloze rocksongs.
Met het album Vengeance begon het allemaal. Opener Down And Out laat meteen horen dat Vengeance in die tijd wist hoe rockmuziek moest klinken met knipogen naar bands als Black Sabbath en Whitensnake. We Have Ways To Make You Rock kan ik me herinneren als mijn kennismaking met Vengeance. She’s The Woman en vooral Power Of The Rock staan me bij als composities die op de radio wel voor de nodige opschudding zorgde. De ster van Vengeance was rijzende en de naam was zeker gevestigd. Het derde en vierde album Take It Or Leave It en Arabia zorgden ervoor dat Vengeance op rockgebied bovenaan de top stond in rocking Nederland.
Het album Take It Or Leave It ken teen groot aantal composities die de tand des tijds goed hebben doorstaan. Take It Or Leave It, Rock’n Roll Shower, Take Me To The Limit, Women In The World en Looks Of A Winner zijn tot de dag van vandaag heerlijk om naar te luisteren. Goed uitgebalanceerde hardrock met goede melodieën en het sterke stemgeluid van Leon Goewie. Arabia liet en laat een Vengeance horen dat zelfs het niveau van Take It Or Leave It wist te ontstijgen. Titelnummer Arabia opende het album op een zeer professionele manier. Bluesy invloeden komen terug in The Best Gunfighter In Town en Bad Boy For Love, waarin ze Rose Tattoo fraai coveren. Maar het prachtige If Lovin’ You Is Wrong blijft onbetwist de compositie van Vengeance die mij het meest raakt. Een gevoelige ballad waarin melodie, gitaar en zang in een krachtig emotiespel precies de juiste snaar weet te raken.
Met het album The Last Of The Fallen Heroes, met Ian Parry achter de microfoon,  is helemaal niets mis en de diversiteit aan composities bieden de luisteraar hier een mooi doorkijkje in de veelzijdigheid van het rockgenre. Toch blijft het echte succes schijnbaar uit en het zal tot 1997 duren voordat Arjen Lucassen en Leon Goewie het album Back From Flight 19 uitbrengen. Arjen Lucassen is dan inmiddels ook actief met zijn project Ayreon.
Naast deze zes albums is de albumbox Anthology ’83 – ’98 nog uitgebreid met drie cd’s. Power Of The Rock 1, 2 en 3. Hierop maar liefst meer dan 50 bonustracks, live- en demo-opnamen of nooit eerder uitgebracht materiaal uit de betreffende periode.
Deze cd-box is de ultieme manier om de discografie van één van de meest respectabele hardrockgroepen in huis te halen en op de koop nog eens een fikse portie extra materiaal te verkrijgen. Na twee/drie decennia blijkt de muziek van Vengeance een tijdloos karakter te hebben en blijft het fijn om die oude albums nog te draaien.
https://www.youtube.com/watch?v=yhPHcqTyQtk